نقش عزاداري ماه محرم و صفر در سلامت اجتماعي

The role of Muharram and Safar mourning on the social well-being

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي نقش عزاداري ماه محرم و صفر در سلامت اجتماعي بود. روش: بدين منظور پرسشنامه سلامت اجتماعي در دو مرحله و به فاصله تقريبي دو ماه (اوايل ماه محرم و اواخر ماه صفر) در اختيار 132 نفر (50 مرد و 82 زن) با دامنه سني 67- 20 سال قرار گرفت كه به صورت نمونه در دسترس از بين ساكنين مجتمع هاي مسكوني مناطق شمال، جنوب، شرق و غرب تهران انتخاب شده بودند. داده ها پس از جمع آوري با استفاده از آزمون كواريانس تك متغيري (آنكوا) و چندمتغيري (مانكوا) تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج تحليل كواريانس تك متغيري نشان داد نمره سلامت اجتماعي شركت كنندگان در مراسم عزاداري نسبت به افرادي كه در مراسم عزاداري شركت ننموده اند به طور معناداري افزايش يافته است (P<0/05). همچنين نتايج تحليل كواريانس چندمتغيري نشان داد كه شركت در مراسم عزاداري به طور معناداري بر افزايش مولفه هاي انسجام اجتماعي(F=11/95, p=0/001) پذيرش اجتماعي (F=4/4, p=0/038) و مشاركت اجتماعي (F=16/75, p=0/00) افراد شركت كننده در مراسم موثر بوده است (P<0/05). نتيجه گيري: به طور كلي شركت در مراسم عزاداري ماه هاي محرم و صفر شخص را در يك فرايند اجتماعي گروهي و پويا قرار مي دهد و عامل مهمي در گسترش و افزايش تعاملات اجتماعي او مي باشد، و از اين طريق موجب بالا رفتن ميزان سلامت اجتماعي افراد در جامعه مي گردد.

Introduction: The aim of this study was investigating the role of Muharram and Safar mourning on the social well-being. Method: For this purpose the social health questionnaire in two steps with intervals of approximately two months (first of Muharram and end of Safar) were answered by 132 participants, 50 males and 82 females, between 20 to 67 years old that selected as in available from north, south, east and west residential complex in Tehran. The data were analyzed using univariate and multivariate Covariance. Results: The results of univariate analysis of covariance showed that social health scores of who participated in Muharram's ritual was significantly increased than those who did not participated in rituals of mourning (P<0/05). In addition, results of multivariate analysis of covariance showed that participating in Muharram's ritual was significantly effective on increasing components of Social integration (F=11/95, p=0/001), Social acceptance (F=4/4, p=0/038), and Social contribution (F=16/75, p=0/00). Conclusion: In general, participating in ritual religious mourning puts the individual in a social and dynamic group process and is an important factor in developing and increasing social interactions