دكترين شخص ثالث در تحقيقات كيفري سايبري

Third-Party Doctrine and Obtaining Cyber-Criminal Evidence

يكي از مواردي كه ممكن است تفتيش و توقيف يك مكان و يا دسترسي به ادله، بدون صدور قرار قضايي مجاز شمرده شود، موقعيت هايي است كه ذيل دكترين «رضايت شخص ثالث» مطرح مي گردد. بر اساس يك قاعده كلي، در نظام حقوقي آمريكا «مأموران ميتوانند از هر مكان يا شيئي، بدون داشتن قرار يا حتي سبب محتمل ، تفتيش به عمل آورند و ادله ي موجود در آن گستره را توقيف نمايند، به شرطي كه شخصي كه صلاحيت ابراز رضايت دارد،داوطلبانه با آن موافقت كند دكترين شخص ثالث همواره با دو مسئله تبيين «قلمرو رضايت ثالث» و «هويت اشخاصي كه براي اعلام رضايت داراي صلاحيت هستند» درگير بوده است، اما مشكل اصلي زماني بروز پيدا كرد كه شبهات مطرح شده، زيربناي فلسفي و بنيادهاي اين دكترين را زير سؤال برد و چنين ادعا شد كه اين دكترين قابليت ادامه حيات در وضعيت فعلي و مطابق با خوانش قديمي خود را ندارد. توضيح آنكه دكترين شخص ثالث با ورود فن آوريهاي نوين در عصر ارتباطات و در قلمرو سايبر، به دليل تغيير در موضوعات و تحول مفهومي دكترين در عرصه فن آوري ها با چالش هاي فراواني روبرو گرديد و ترديدها نسبت به كارآيي دكترين زماني آشكارتر شد كه ملاحظه گرديد تقريباً تمام خدمات ارائه شده در عصر حاضر توسط ثالث ارائه ميشود و بدين ترتيب، خوانش سنتي و مرسوم دكترين شخص ثالث، عملاً هيچ اثري از حريم خصوصي به جاي نخواهد گذاشت. در اين نوشتار، محور اصلي بحث، محيط سايبر است و در اين راستا، به صورت محوري، به تبيين دكترين رضايت شخص ثالث در محيط سايبر خواهيم پرداخت.

The cases which can be counted as searching and seizing the evidence without needing the legal warrant،are situations proposed as “Third-Party Consent” doctrine. In the American system، officials can search any place or object without having a warrant or even a probable cause، provided that a person authorized to consent voluntarily agrees to the inspection. This doctrine has always been involved with two issues including determining: “Third-party consent territory” and “the identity of the authorized persons to consent”. Gradually، foundations of doctrine were challenged and it was claimed that it did not have the capability of surviving in the current situation and according to its old understanding. In fact، the arrival of modern technology in the age of communication and in the cyber territory due to the change of subjects and the conceptual transformation of the doctrine in the field of technologies، it has faced many challenges. Doubts towards efficiency of the doctrine became apparent when it was observed that almost all services in the current age are being provided by Third-Party; hence، the traditional reading of the Doctrine leaves no trace of privacy. In this review، we will explain the Third-Party Doctrine in the cyber environment.