پاسخ شاخص هاي قندي و آسيب بافت كبدي به يك دوره تمرين هوازي همراه با مصرف عصاره دانه گشنيز در موش هاي صحرايي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين

Response of glycemic index and liver tissue damage to aerobic exercise followed by coriander seed extract in streptozotocin-induced diabetic rats

سابقه و هدف: هدف از اين مطالعه بررسي پاسخ شاخص هاي قندي و آسيب بافت كبدي به يك دوره تمرين هوازي همراه با مصرف عصاره دانه گشنيز در موش هاي صحرايي نر ديابتي بود. مواد و روشها: چهل سر موش نر نژاد ويستار ديابتي با ميانگين سن ۱۲ هفته و وزن ۱۰+۱۳۰ گرم انتخاب شده و به طور تصادفي به چهار گروه كنترل، عصاره، تمرين و تمرين - عصاره تقسيم شدند. ديابت در اثر تزريق وريدي دوز ۶۰ ميلي گرمي استرپتوزوتوسين به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن كه در ۰/۰۵ مول به ازاي هر ليتر بافر سيترات حل شده بود، در موشهاي صحرايي ايجاد شده و سطح گلوكز بالاي ۲۵۰ ميلي گرم به ازاي دسي ليتر معيار ديابت در نظر گرفته شد. تجويز عصاره به صورت دهاني به مقدار ۱۵۰ ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در روز بود. برنامه تمرين گروه تجربي شامل شش هفته فعاليت هوازي، پنج جلسه در هفته با ۵۵-۵۰ درصد اكسيژن مصرفي بيشينه بود. نتايج: تمرين هوازي همراه با مصرف عصاره دانه گشنيز بر گلوكز سرم (۰/۰۰۲=AST (P=۰/۰۰۱) ،(P، (۰/۰۰۵=ALT (P و (۰/۰۳۳=ALT (P موش هاي صحرايي نر ديابتي تاثير معني داري داشت. با اين وجود، تمرين هوازي همراه با مصرف عصاره دانه گشنيز بر انسولين (۰/۶۵۶=P) و مقاومت به انسولين (۰/۴۵۸=P) موشهاي صحرايي نر ديابتي تاثير معني داري نداشت. نتيجه گيري: به نظر ميرسد تمرينات منظم هوازي و مصرف عصاره دانه گشنيز اثرات مفيدي بر شاخص هاي آسيب بافت كبدي در ديابت داشته و احتمالا مي تواند در پيشگيري و بهبود آسيب بافت كبدي از طريق كاهش سطح برخي از شاخص هاي آسيب بافت كبدي نقش داشته باشد.

Background: The aim of this study was to investigate the response of glycemic index and liver tissue damage to aerobic training along with coriander seed extract in Streptozotocininduced diabetic rats. Materials and Methods: diabetic male Wistar rats (n=40, average age: 12 weeks; weight: 130±10 g) were randomly divided into four groups: Control, Extract, Exercise and Exercise+Extract. The diabetes model in rats was induced with a single injection of Streptozotocin-(60 mg/kg) dissolved in citrate buffer (0.05 mole). The high glucose level of 250 mg/dl is defined as the diabetic criterion. The extract was administered orally (150 mg/kg/day). The exercise program was six weeks of aerobic exercise, 5 times a week with 50-55% of maximal oxygen consumption. Results: The application of aerobic training followed by coriander seed extract in diabetic rats had a significant effect on total serum glucose (P=0.002), AST (P=0.001), ALT (P=0.005) and ALP (P=0.033); however, it had no significant effect on insulin level (P=0.656) and insulin-resistance (P=0.458). Conclusion: It seems that the combination of a regular aerobic exercise and coriander seed extract in diabetic rats had beneficial effects on liver tissue damage and possibly can prevent and improve liver tissue damage via the reduction of the of some liver tissue damage markers.