بررسي تاثير رشد اقتصادي، جمعيت و حجم تجارت خارجي بر انتشار گاز گلخان هاي CO2 (مقايسه كشورهاي عضور سازمان OECD و غيرعضو منتخب شامل ايران)

پژوهش حاضر به بررسي تاثير متغيرهاي رشد اقتصادي، جمعيت و حجم تجارت خارجي بر آلودگي هوا در دو گروه از كشورهاي عضو سازمان همكاري‌هاي اقتصادي و توسعه (OECD) و گروه كشورهاي غير عضو اين سازمان -كشور ايران را نيز شامل مي‌شود- با استفاده از مدل پانل ديتا در دوره زماني 2010-1971 مي‌پردازد. در اين تحقيق شاخص آلودگي هوا گاز گلخانه‌ايCO2 بوده كه در دو بخش كل اقتصاد و بخش حمل‌ونقل مورد استفاده قرار گرفته است. همچنين متغير توليد ناخالص داخلي سرانه به عنوان شاخص رشد اقتصادي و نسبت مجموع صادرات و واردات كل بر توليد ناخالص داخلي به عنوان شاخص حجم تجارت خارجي مورد استفاده قرار گرفته است. بر اين اساس، آلودگي هوا در قالب منحني كوزنتس برايCO2 كل وCO2 بخش حمل‌ونقل بررسي و با يكديگر مقايسه شد. براي هركدام از اين دو بخش، 3 مدل مختلف برآورد شد كه در مجموع 12 مدل، در دو گروه از كشورهاي مورد مطالعه، برآورد شد. نتايج، منحنيU معكوس براي گاز گلخانه‌ايCO2 كل وCO2 بخش حمل‌ونقل را براي در هر دو گروه از كشورهاي عضو و غيرعضو سازمان OECDتاييد كرد، اما نقطه برگشت منحنيU معكوس براي اين دو گروه از كشورها با هم متفاوت است. نقطه برگشت منحني براي گروه كشورهاي عضو سازمان OECD، 43/51025 دلار و براي گروه كشورهاي غير عضو سازمان 73/6707 دلار به دست آمد كه در مقايسه با ميزان درآمد متوسط سرانه هر دو گروه از كشورها نشان مي‌دهد كه اين دو گروه از كشورها هنوز به نقطه برگشت منحني نرسيده‌اند.