معناشناسي اوصاف الهي از منظر صدرالمتالهين

اين مقاله درصدد تبيين ديدگاه اشتراك معنوي صدرالمتالهين درباره نحوه معناداري گزاره هاي ناظر به اوصاف الهي (مشترك با مخلوقات) مي باشد. بر اين اساس، ابتدا از اصل معناداري اين گزاره ها دفاع كرده و نشان داده ايم كه ديدگاه پوزيتيويستي در اين گونه گزاره ها ناتمام و خودشكن است. در گام دوم، واقع نمايي اين گزاره ها و حكايت گري آنها از امري وراي اذهان بشري تبيين شده است. سپس به مهم ترين ديدگاه هاي موجود در نحوه معناداري اين گزاره ها اشاره و در نهايت جهات مختلف ديدگاه ملاصدرا به تصوير كشيده شده است. و با تفكيك ميان حمل تواطي و تشكيكي و نيز توجه به عدم دخالت ويژگي هاي مصاديق در معناي واژگان از نظريه اشتراك معنوي دفاع و اشكال «لزوم تشبيه / انسان وارانگاري» نيز دفع شده است.