اثر كلرمكوات كلرايد و سولفات روي بر انتقال مجدد مواد و عملكرد دانه گندم تحت تلقيح با نيتروكسين در شرايط زراعت ديم

به منظور بررسي كارآيي انتقال مجدد و عملكرد دانه گندم، اين پژوهش به صورت دو آزمايش فاكتوريل در قالب طرح آماري بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو منطقه ايلام و بوشهر در سال زراعي 93-1392 اجرا گرديد. فاكتورهاي آزمايشي شامل كاربرد دو سطح غلظت كلرمكوات كلرايد (صفر و 2.5 گرم در ليتر)، سولفات روي در سه ميزان (صفر، 25 و 50 كيلوگرم در هكتار) و نيتروكسين در دو سطح (تلقيح و عدم تلقيح با بذر) بودند. نتايج نشان داد كه كاربرد كلرمكوات كلرايد بر نسبت وزن خشك سنبله به ساقه و ميزان انتقال مجدد ماده خشك ساقه اثر معني داري در سطح احتمال آماري يك درصد گذاشت. با مصرف 2.5 گرم در ليتر كلرمكوات كلرايد، وزن سنبله به ساقه در مقايسه با شاهد به مقدار 20.4 درصد افزايش و ميزان انتقال مجدد ماده خشك ساقه به مقدار 2.4 درصد كاهش يافت. به علاوه، كاربرد كلرمكوات كلرايد اثرمعني داري بر عملكرد و اجزاي عملكرد دانه و كارآيي مصرف آب در سطح احتمال آماري يك درصد داشت. محلول پاشي كلرمكوات كلرايد سبب افزايش تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، عملكرد دانه و كارآيي مصرف آب به ترتيب به ميزان 14.6، 19.1، 28.5 و 29.3 درصد شد. بيش ترين ميزان انتقال مجدد (64.8 گرم در مترمربع)، كارآيي انتقال مجدد (32.1 درصد) و سهم انتقال مجدد (50.8 درصد) مربوط به تيمار برهمكنش بدون كاربرد كلرمكوات كلرايد، مصرف 50 كيلوگرم سولفات روي درهكتار و به كارگيري نيتروكسين بود. بالاترين عملكرد دانه (1710 كيلوگرم درهكتار) از برهمكنش تيمارهاي محلول پاشي كلرمكوات كلرايد در غلظت 2.5 گرم در ليتر، كاربرد 50 كيلوگرم در هكتار سولفات روي و تلقيح بذر با نيتروكسين حاصل شد. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت كه تحت شرايط ديم، كاربرد كلرمكوات كلرايد، سولفات روي و نيتروكسين در بهبود و افزايش عملكرد دانه گندم مي تواند موثر واقع شود.