بررسي اثر تنش خشكي و اسكوربيك اسيد بر برخي پارامترهاي رشد و بيوشيميايي در گياه هميشه بهار

جهت بررسي تاثير سطوح مختلف تنش خشكي و كاربرد اسكوربيك اسيد بر برخي پارامترهاي رشد و بيوشيميايي گياه هميشه بهار (Calendula officinalis L) آزمايشي بصورت فاكتوريل در پايه طرح كاملا تصادفي با سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي بردسير، دانشگاه شهيد باهنر كرمان در سال 1393 اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل سطوح مختلف تنش خشكي (آبياري مطلوب در حد ظرفيت زراعي، آبياري در حد 75، 50 و 25 درصد ظرفيت زراعي) و سطوح مختلف محلول‏ پاشي اسكوربيك اسيد (0، 1 و 10 ميلي‌مولار) بود. نتايج نشان داد كه پارامترهاي رشد (وزن تر و خشك بوته، شاخص سطح برگ، ارتفاع گياه)، محتوي پرولين و ميزان قندهاي محلول گياه تحت تاثير اثرات ساده و متقابل هر دو عامل مورد بررسي اختلاف معني داري نشان دادند. ميزان كلروفيل a و b تنها تحت تاثير اثر آبياري قرار گرفت. هيچكدام از تيمارهاي مورد بررسي بر محتوي كارتنوئيد تاثير نداشت. با افزايش ميزان تنش خشكي وزن تر و خشك، شاخص سطح برگ و ارتفاع گياه كاهش معني-داري نشان داد. در حاليكه، افزايش سطوح تنش خشكي باعث افزايش معني دار ميزان پرولين، قندهاي محلول و محتوي كلروفيل a و b گياه شد. نتايج نشان داد كه در كليه تيمارهاي تنش خشكي، محلول‏پاشي اسكوربيك اسيد بخصوص در سطح 10 ميلي‌مولار نقش مثبتي در بهبود خصوصيات عملكردي و افزايش ميزان پرولين و قندهاي محلول گياه دارا بود. بنابراين به نظر مي‌رسد اسكوربيك اسيد در نقش آنتي‌اكسيداني و هورموني توانسته باشد تا حدودي نقش جبراني براي اثر تنش خشكي در گياه هميشه بهار ايفا كند.