اثر قارچ‌‌هاي اندوفيت بر شاخص‌هاي فسفر كارايي و تحمل گندم به تنش كمبود فسفر

قارچ هاي اندوفيت به عنوان يكي از مهمترين ميكروارگانيسم‌هاي خاكزي از طريق برقراري رابطه همزيستي هاي با گياهان مختلف، نقش مهمي در بهبود رشد و تغذيه معدني گياهان ميزبان خود ايفا مي نمايند. اين پژوهش به بررسي اثر تيمارهاي قارچ Piriformospora indica و قارچ‌هاي ميكوريز بر شاخص‌هاي فسفر كارايي و افزايش تحمل گياه گندم (.Triticum aestivum L) به تنش كمبود فسفر مي‌پردازد. بدين منظورآزمايشي گلخانه اي در قالب طرح كاملاً تصادفي به صورت فاكتوريل با دو تيمار قارچي شامل قارچ P. indica (عدم تلقيح و تلقيح قارچ) و قارچهاي آربوسكولارميكوريزا (عدم تلقيح، G. Intraradices + G. mossea ,Glomus intraradices ,Glomus mossea) در شرايط كمبود فسفر در سه تكرار انجام پذيرفت. پس از گذشت 60 روز از كشت گياهان و اندازه گيري پارامترهايي نظيروزن خشك ريشه و شاخساره، ميزان فسفر شاخساره و فعاليت آنزيم‌ آنتي اكسيدان گاياكول پراكسيداز شاخساره، شاخص‌هاي فسفر كارايي محاسبه شد. نتايج نشان داد كه اثر ريزجانداران مورد مطالعه بر شاخص‌هاي مذكور در سطح احتمال 5 درصد معني‌دار بود، به طوري كه در شرايط تنش كمبود فسفر، تيمار تلقيح توأم قارچ‌هاي G. intraradices و P. indica در افزايش پارامترهاي رشد، كارايي جذب فسفر، فسفر كارايي ريشه و شاخساره و شاخص تحمل تنش، مؤثرترين تيمار ميكروبي گزارش گرديد. تيمار تلقيح انفرادي قارچ P. indica نسبت به ساير تيمارها به دليل دارا بودن توان بيشتر در انتقال فسفر از ريشه به اندام هوايي، نقش مؤثري در افزايش غلظت اين عنصر در بخش هوايي گياه داشت. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه قارچهاي مورد مطالعه در شرايط كمبود فسفر از طريق افزايش جذب فسفر، بهبود رشد ريشه و شاخساره گياه و اثر افزايشي بر فعاليت آنزيم گاياكول پراكسيداز، موجب افزايش تحمل گندم به تنش كمبود فسفر مي شوند. شايان ذكر است كه تأثير قارچهاي مورد مطالعه بر ارقام مختلف گندم و نيز پاسخ آنتي اكسيداتيو آن‌ها به تنش كمبود فسفر ممكن است يكسان نباشد.