تاثير اسيد ساليسيليك در بهبود خسارت تنش سرمازدگي در هيبريد ذرت سينگل كراس 400 (Zea mays L.)

تنش سرمازدگي معمولا بيشتر در گياهان مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري و يا گياهان رشد يافته در اين مناطق مشاهده مي شود. به طور كلي، گياهان اين مناطق از جمله ذرت در دوره رشد فعال خود و در طي مراحل اوليه نمو بسيار حساس به تنش سرمازدگي مي باشند. به همين منظور آزمايشي براي بررسي تأثير تنش سرما زدگي و اسيد سالسيليك بر فعاليت صفات فيزيولوژيك و بيوشيميايي هيبريد ذرت سينگل كراس 400، به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد. تنش سرمازدگي در دو سطح (عدم تنش سرمازدگي (شاهد) و تنش سرمازدگي در دماي پنج درجه سانتيگراد در مرحله چهار برگي به مدت 12 ساعت) و سه غلظت محلول پاشي اسيد سالسيليك (عدم محلول پاشي (شاهد)، 200و400 ميكرو مولار) در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد در شرايط تنش سرمازدگي غلظت مالون دي آلدئيد، دي تيروزين و پرولين افزايش و غلظت آنزيم هاي سوپراكسيد ديسموتاز، گلوتاتيون پراكسيداز و كاتالاز كاهش يافت. محلول پاشي 200و 400 ميكرو مولار اسيد سالسيليك باعث كاهش اثرات تنش سرمازدگي شد. در شرايط تنش سرمازدگي نشت الكتروليت افزايش و محتوي آب نسبي، وزن خشك و سطح برگ كاهش پيدا كرد. محلول پاشي باعث افزايش محتوي كلروفيل گرديد. همچنين همبستگي معني داري بين ميزان خسارت سرما، تيمار اسيد ساليسيليك و صفات مورد بررسي وجود داشت كه نشان دهنده پاسخ مثبت گياهچه ذرت نسبت به كاربرد اسيد سالسيليك در شرايط تنش سرمازدگي بود. بيشترين ميزان پرولين مربوط به محلول پاشي 400 ميكرو مولار اسيد سالسيليك به ميزان 5/39 ميكرومول در گرم وزن تر بود.