تاثير مقادير كود نيتروژن در مراحل مختلف رشدي بر انتقال مجدد ماده خشك و صفات موثر بر انباشت ماده خشك در دانه جو .Hordeum vulgare L

به منظور بررسي تاثير مقادير كود نيتروژن در مراحل مختلف رشدي بر انتقال مجدد ماده خشك و صفات موثر بر انباشت ماده خشك در دانه جو بهاره، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دانشكده علوم كشاورزي دانشگاه محقق اردبيلي به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 1391 اجرا شد. فاكتورهاي آزمايشي مقادير كود نيتروژن (صفر، 60، 120و 180 كيلوگرم نيتروژن در هكتار) از منبع اوره در مراحل مختلف رشدي در چهار سطح (T0: همراه كاشت + طويل شدن ساقه)، (:T1 همراه كاشت + طويل شدن ساقه + ظهور سنبله)، (:T2 همراه كاشت + طويل شدن ساقه + ظهور سنبله)، (T3: همراه كاشت + طويل شدن ساقه + ظهورسنبله) شامل مي شدند. نتايج نشان داد انتقال ماده خشك از ساقه، مشاركت انتقال مجدد ماده خشك از اندام هاي هوايي در عملكرد دانه، مولفه‌هاي رشد دانه، كارايي مصرف زراعي نيتروژن، عملكرد و اجزاي عملكرد به طور معني داري تحت تاثير فاكتورهاي آزمايشي قرار گرفتند. بيش ترين انتقال ماده خشك از اندام هاي هوايي و ساقه در تيمار شاهد و كمترين آن در بالاترين مقدار كود نيتروژنه در زمان مصرفT1 بدست آمد. بالاترين سرعت و طول دوره پرشدن دانه، عملكرد و اجزاي عملكرد در بالاترين سطح كاربرد نيتروژن در زمان مصرف T1 بدست آمد. حداكثر كارايي زراعي مصرف كود نيتروژن (45/31 كيلوگرم بر كيلوگرم) در كاربرد 60 كيلوگرم كود نيتروژن در هكتار در زمان مصرف T1 و كمترين آن (72/23 كيلوگرم بر كيلوگرم) در بالاترين سطح از مصرف نيتروژن در زمان T0 بدست آمد. بر اساس اين نتايج، به نظر مي رسد كاربرد 180 كيلوگرم نيتروژن در هكتار در زمان مصرف T1 مي‌تواند براي سودمندي توليد جودر منطقه مورد مطالعه پيشنهاد شود.