جايگاه حفاظتي بلوط هاي ايران

بلوط (.Quercus L) مهمترين جنس درختي تيره راش در جنگل هاي ايران بوده و بيشترين تنوع گون هاي آن در جنگل هاي زاگرس قابل مشاهده است. با توجه به روند روزافزون تخريب جنگ لها و بيم نابودي گونه هاي با ارزش بلوط، در اين پژوهش سعي شد جايگاه حفاظتي بلو طهاي بومي ايران مشخص شود. براساس جديدترين شيوه نامه هاي IUCN و با استفاده از سه معيار محدوده پراكنش، سطح اشغال و تعداد پايه هاي بالغ، جايگاه حفاظتي بلوط هاي ايران تعيين شد. براساس نتايج به دست آمده، آرايه Quercus robur subsp. pedunculiflora در طبقه «در بحران انقراض » و آراي ههاي Q. infectoria subsp. boissieri Q. macranthera، Q. petraea subsp. iberica، Q. castaneifolia subsp. castaneifolia، Q. libani، Q. persica و Q. brantii var. belangeri در طبقه «آسي بپذير » قرار گرفتند كه نياز به حفاظت دارند. در اين ميان فقط آرايه Q. brantii var. brantii در طبقه «نزديك به تهديد » قرار گرفت. در صورت ادامه روند تخريب در جنگ لهاي ايران اين امكان وجود دارد كه اين آرايه نيز در آينده نزديك نياز به حفاظت داشته باشد.

The genus Quercus, as the most important genus of Fagaceae in Forests of Iran has remarkable diversity in Zagros region. Regarding to ever-increasing degradation of oak forests of Iran, it is essential to evaluate conservation status of native oaks. Based on the IUCN guidelines three criteria were used to evaluate the oak species as follows: extent of occurance, area of occupancy and number of mature individuals. The studied oaks were categorised as follow: Quercus robur subsp. pedunculiflora in critically endangered class, Q. infectoria subsp. boissieri, Q. macranthera, Q. petraea subsp. iberica, Q. castaneifolia subsp. castaneifolia, Q. libani, Q. persica and Q. brantii var. belangeri in vulnerable class, Q. brantii var. brantii in near threatened class. If the degradation trend continues, be protected, it will too