بررسي نقش شبكه هاي اجتماعي در تبادل هاي علمي ( مطالعه موردي: دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه رازي)

هدف: هدف از انجام اين پژوهش، تعيين نقش شبكه‌هاي اجتماعي در تبادل‌هاي علمي بين دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه رازي كرمانشاه است. روش: پژوهش حاضر از نوع كاربردي است و به روش پيمايشي انجام گرفته است. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه رازي در نيم‌سال دوم تحصيلي 94-95 است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، 351 نفر تعيين شد. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش از پرسش‌نامه محقق‌ساخته استفاده شد و تجزيه‌ و تحليل داده‌ها در دو بخش، توصيف داده‌ها و تحليل استنباطي، با استفاده از نرم‌افزار «اس‌پي‌اس‌اس» انجام شده است. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد 70% دانشجويان بيش از يك‌ ساعت در روز از شبكه‌هاي اجتماعي استفاده مي‌كنند. از بين شبكه‌هاي اجتماعي، تلگرام با ۶۶/۷ % بيشترين استفاده را بين پاسخگويان داشت. تلفن همراه با ۶۳/۸ % مهم‌ترين ابزار مورد استفاده براي دسترسي به شبكه‌هاي اجتماعي است. با توجه به يافته‌ها، استفاده از شبكه‌هاي‌ اجتماعي در تبادل‌هاي علمي ميان دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه رازي اثرگذار نيست. بيشترين استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي در تبادل‌هاي علمي به‌‌‌ترتيب جهت پيداكردن مواد و منابع مرتبط علمي با ميانگين ۳/۰۹، ارائه سؤال و درخواست پاسخ در موضوعات علمي با ۳/۰۷ و ارائه يا كسب اطلاعات به روز علمي با ۳/۰۲ است. اما استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مي‌تواند در ارتقاي دانش دانشجويان مؤثر باشد. استفاده‌كنندگان با ميانگين ۵/۱۸% از شبكه‌هاي اجتماعي به‌عنوان مكاني مناسب براي اشتراك دانش ياد كرده‌اند. طبق نتايج مهم‌ترين مزيّت استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي از ديدگاه جامعه آماري، كسب لذت با مقدار ضريب ۵/۱۹ است. اصلي‌ترين مانع در استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي، پايين‌بودن سرعت اينترنت با مقدار ضريب ۷/۱۰% شناخته شده است. نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي‌دهد استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي در بين دانشجويان رايج است، اما اين استفاده در روند تبادل‌هاي علمي دانشجويان اثرگذار نيست. با توجه به اهميت و نقش شبكه‌هاي اجتماعي در معرفي، برقراري ارتباط، همكاري بين پژوهشگران، همچنين تبادل اطلاعات، بايد براي آموزش در مورد قابليت‌هاي اين شبكه‌ها و در نتيجه افزايش بهره‌وري مؤثر از آنها تلاش شود.