بررسي اتهام هاي وارده به مطبوعات از سال 1380 تا 1389 و تعيين مصاديق جرائم در محاكم قضايي ايران

صدور تقريبي بيش از چهارهزار راي مطبوعاتي در ايران، آن هم در عصري كه عصر ارتباطات نام گرفته است، موضوعي است قابل بررسي تا بدانيم مطبوعات ايراني به واسطه كدام نوشتار، طرح يا كاريكاتور مجرم شناخته شده اند و با چه اتهام هايي در محكمه كيفري مقابل رئيس دادگاه و اعضاي هيئت منصفه به دفاع از عملكرد خود پرداختند. بنابراين در اين پژوهش با هدف بررسي اتهام ها وارده بر مطبوعات در سال هاي 1380 تا 1389 با روش تحليل محتوا پرداخته ايم. به اين منظور پرونده تمامي مطبوعاتي كه در فاصله بين سال هاي 1380 تا 1389 به دادگاه مطبوعات ارجاع شده اند مورد بررسي قرار داده ايم. با توجه به موضوع تحقيق مناسب ترين روش جهت پاسخ گويي به سوالات تحقيق روش تحليل محتوا است. در اين پژوهش، كليه مطبوعاتي كه طي سال هاي 1380 تا 1389 مورد اتهام قرار گرفته اند، اتهام هاي وارده بر آنها، شاكي، راي صادره و ... جزء واحد تحليل هستند. هر كدام از لحاظ گويه هاي مربوطه مورد تجزيه و تحليل قرار خواهد گرفت. نتايج اين پژوهش نشان داد كه در مجموع طي اين دوره 816 پرونده كه مربوط به 428 نشريه بوده در دادگاه هاي مطبوعات مورد رسيدگي قرار گرفته است. پنج نشريه اي كه بيشتر از ساير نشريات مورد اتهام قرار گرفته اند به ترتيب روزنامه ايران، همشهري، كيهان، جام جم و صداي اروميه بوده است. همچنين بيشترين پرونده هاي مطبوعاتي مربوط به سال 1385 بوده و بيشترين اتهام ها نشر اكاذيب، توهين و افترا، پخش شايعات و مطالب خلاف واقع، اشاعه فحشا و منكرات و انتشار عكس ها و مطالب خلاف عفت عمومي و تخلف مطبوعاتي (عدم انتشار ظرف مهلت مقرر قانوني) بوده است. همچنين مجموعاً 114 نشريه در اين ده سال لغو امتياز و يا به صورت موقت توقيف شدند. (در اين سال ها 67 نشريه لغو امتياز و 47 نشريه نيز به صورت موقت توقيف شدند.)