نقش سبك زندگي و تاب آوري در پيش بيني سلامت روان و خود شفقت ورزي دانشجويان دانشگاه رازي كرمانشاه در سال 1393

The Role of Life Style and Toleration in Predicting Mental Health and Self-Empathy among the Students of Razi University in Kermanshah, 2014

زمينه: پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه ­­ي بين سبك زندگي و تاب آوري با سلامت روان و خودشفقت ورزي دانشجويان دانشگاه رازي شهر كرمانشاه در سال 1393 انجام گرفت. روش ­ها: روش پژوهش توصيفي - تحليلي، از نوع همبستگي است. جامعه ­ي آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه رازي شهركرمانشاه بود كه تعداد 376 نفر (188 پسر و 188 دختر) به روش نمونه گيري خوشه ‏اي چند مرحله ‏اي انتخاب شد. براي جمع ­آوري داده ها از پرسشنامه ­هاي سبك زندگي (ميلر و اسميت،2003)، تاب آوري (كانر و ديويدسون، 2003)، سلامت روان (گلدبرگ، 1972) و خود شفقت ورزي (نف، 2003) استفاده گرديد. براي تحليل داده­ ها با استفاده از نرم­ افزار SPSS نسخه 19 از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته­ ها: نتايج نشان داد كه بين سبك زندگي با سلامت روان و خودشفقت ورزي (۰/۳۲) و بين سبك زندگي با خودشفقت ورزي (۰/۱۸) رابطه وجود دارد. همچنين بين تاب آوري با سلامت روان (۰/۴۶) و تاب آوري با خود شفقت ورزي(۰/۲۹) رابطه وجود دارد كه در سطح (P<۰/۰۵) معنادار است. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد، متغيرهاي سبك زندگي و تاب آوري در مجموع ۰/۲۳ تغييرات مربوط به سلامت روان را تبيين مي­كنند و اين متغيرها به ترتيب با ضريب بتاي ۰/۱۵، ۰/۳۹ قادر به پيش­بيني سلامت روان هستند. همچنين سبك زندگي و تاب اوري مي­توانند (۰/۹۰) تغييرات مربوط به خودشفقت ورزي را پيش بيني كنند. نتيجه ­گيري: با توجه به نتايج پژوهش، هرگونه اقداماتي كه در راستاي بهبود وافزايش سبك زندگي و تاب آوري صورت گيرد مي تواند ارتقاء بيشتر سلامت روان و خودشفقت ورزي را در پي داشته باشد .

Introduction: This study was carried out to determine the relationship among life style and toleration، on the one hand، and mental health and self-empathy among the students in Razi University of Kermanshah in 2014، on the other. Methods: This was a descriptive – analytical and correlational type of research. The research population included all the students at Razi University among whom 376 students (188 male and 188 female) were selected via the multi-stage cluster sampling. To collect the data the questionnaires of living style (Miller & Smith، 2003)، toleration (Coner & Davidson، 2003)، living style and self-empathy were used. The collected data were analyzed using data analysis software SPSS version 19 through the statistical technics of Pearson Correlation Coefficient، and Regression analysis Results: The findings showed correlations between living style and mental health (p=32%)، living style and self-empathy (p=18%). Also، toleration and mental health (p=46%)، as well as toleration and self-empathy (p=29%) revealed significant correlation at (P˂0/05) level. The regression analysis result showed that the factors of living style and toleration could predict the 23% of the changes in mental health collaboratively، and their weight was β=0/15 and β=0/39 respectively. In addition it showed that the factors of living style and toleration، collaboratively، could predict 0/09 of the changes of self-empathy. Conclusion: Considering the results of this study it can be claimed that any enhancement in living style and toleration would result in the improvement of mental health and self-empathy.