رجوع گواه از گواهي و اثر آن از منظر آيين دادرسي

Recursion of a Witness from his Testimony and its Effect from the Perspective of the Procedural Law

رجوع از گواهي موضوع ماده اي در قانون مدني و ماده اي در قانون مجازات اسلامي است. معلوم نيست چه نسبتي ميان رجوع شاهد از شهادت و شهادت دروغ و خلاف واقع هست. رجوع، انصراف شاهد از شهادت است در دادگاه نزد مقام رسمي استماع كننده ي گواهي. در گواهي دروغ و خلاف واقع، گواه از شهادت منصرف نمي شود و بر آن باقي است ولي دروغ بودن يا مخالفت آن با واقع اثبات مي شود. رجوع اگر قبل از راي قطعي باشد، موجب عدم ترتيب اثر به شهادت يا سلب اعتبار آن مي شود ولي پس از صدور راي قطعي موجب نقض راي مبتني بر شهادت نمي شود مگر تا قبل از اجراي حدود الهي. رجوع در طرق عادي شكايت ممكن است موجب نقض راي شود ولي در طرق فوق العاده، رجوع جهت يا علت نقض بدان نيست. صرف رجوع موجب مخالفت راي قطعي لازم الاجرا با شرع نخواهد شد.

Recursion of a witness from his testimony is an article in both Civil and Islamic Criminal Code. The relationship between the recursion and the perjury is obscure. The recursion is dissuasion of witness from his testimony in the court before an official authority who listens to the testimony. In the perjury, a witness does not relinquish from his testimony and stay on it but its falsehood is proved by its defiance to the fact. If the recursion is made before the definitive verdict, it is resulted in its unreliability or ignorance but after the definitive verdict, it do not cause the annulment of the verdict which is based on recursion except before the performance of Hudud . The recursion may annul a verdict in normal cases, however in unusual cases; the recursion is not a reason for annulment. The refusal of the recursion do not causes in opposition of the definitive verdict with Sharia.