ارزيابي وضعيت توسعه كشاورزي پايدار در استان گلستان

Evaluation of Sustainable Agricultural Development in Golestan Province

كشاورزي پايدار، فعاليتي علمي و مبتني بر اصول بوم شناختي است كه هدف اصلي آن ايجاد حالت تعادل و رسيدن به پايداري در توليد مي باشد. به منظور ارزيابي وضعيت توسعه كشاورزي پايداري در استان گلستان، از روش ارزيابي مزيت نسبي سامانه هاي حمايتي استفاده شد. براي اين هدف، پنج سامانه حمايتي شامل منابع كشاورزي، توسعه كشاورزي، محيط زيست و بوم نظام ها، وضعيت جوامع روستايي و علوم، آموزش و مديريت در قالب 54 سنجه در نظر گرفته شد. وضعيت نهايي توسعه كشاورزي پايدار 14 شهرستان استان گلستان از مجموع اين 5 شاخص محاسبه و در نهايت در محيط ArcMapدر 6 كلاس (پايداري بالا، پايداري متوسط، پايداري ضعيف، ناپايداري ضعيف، ناپايداري متوسط و ناپايداري بالا) نشان داده شد. نتايج مشخص كرد كه استان گلستان از لحاظ وضعيت منابع كشاورزي، پيشرفت كشاورزي، محيط زيست و بوم نظام ها و علوم، آموزش و مديريت پايداري ضعيف و در زمينه وضعيت جوامع روستايي از ناپايداري ضعيفي برخوردار مي باشد. شهرستان هاي گرگان و گنبدكاووس در اكثر شاخص ها از پايداري بالايي برخوردار بودند. ارزيابي ها نشان داد كه شهرستان گميشان نيز در تمام شاخص هاي مورد بررسي به جز شاخص هاي جوامع روستايي و علوم، آموزش و مديريت، ناپايدارترين شهرستان است. نتايج پهنه بندي نهايي توسعه كشاورزي پايدار در كل استان گلستان نشان داد كه در مجموع اين استان از نظر توسعه كشاورزي پايدار در پهنه پايداري ضعيف قرار دارد، زيرا از 14 شهرستان تنها پنج شهرستان داراي كلاس پايداري متوسط و بالا بوده و بقيه شهرستان هاي استان در كلاس هاي ناپايدار و پايداري ضعيف قرار گرفتند.

Sustainable agriculture is a scientific activity, based on ecological principles that its main purpose is to create balance and sustainability in production systems. In order to assess the status of sustainable agricultural development in Golestan province, relative advantage assessment of support systems was used. For this purpose, five support systems are constructed, including agricultural resources, agricultural development, environment and ecosystems, rural societies and sciences, education and management based on 54 indicators. In final, status of sustainable agriculture developmant of 14 townships in Golestan province was calculated by sum of these support systems. Then, the status of sustainable agriculture were zoning in ArcMap media in 6 classes (high sustainable, moderate sustainable, weak sustainable, weak unsustainable, moderate unsustainable and high unsustainable). The results showed that Golestan province was weak in terms of sustainability in agriculture resources, agriculture development, environment and ecosystems and sciences, education and management, but it hadweak unsustainable in term of rural societies. In general, it can be stated that Gorgan and Gonbad-Kavous townships had the highest sustainability in some indexes. Also, Gomishan was identified as most unsustainable township in comparison with other townships in all studied indexes except rural societies and science, education and management. The results of sustainable agriculture development showed that Golestan province had unsustainable or weak sustainable status in development of sustainable agriculture, because only 5 townships from 14 townships had high and moderate sustainable and others townships were classfied in weak sustainability or un-sustainability classes