تبيين تعاملات اجتماعي در ِفضاهاي شهري شهرهاي سنتي ايران با استفاده از كالبد آنها

ويژگي اصلي اطلاق يك فضا به فضاي شهري، رخ دادن تعاملات اجتماعي در آن فضا است. نحوه تعاملات در همه جوامع يكسان نيست. گاهي نوعي از رفتار در يك جامعه تعامل و باعث افزايش كيفيت و سرزندگي محيط محسوب شده، اما در جامعه ديگر ضد ارزش مي باشد. اين مقاله با روش تفسيري-تاريخي و تحليل محتواي متن (كه در اينجا همان كالبد فضاي شهري در شهرهاي سنتي ايران مي باشد) ، نوع تعاملات اجتماعي را استخراج و قرائت كرده است. همچنين ويژگي هاي استخراج شده را با ويژگي هايي اجتماعي كه در نظريات شهرسازان غربي براي تعاملات اجتماعي در فضاهاي شهري به طور مطلق مطلوب داشته شده، مقايسه كرده است. به نظر مي رسد ويژگي هاي تعاملات اجتماعي مردم ايران هم خوان با فرم فضاهاي شهري آنها (بازار و فضاهاي شهري پيرامون بازار) و در مغايرت با نوع تعاملات اجتماعي و در نتيجه كالبد فضاهاي شهري غرب است.