بررسي خوش بيني و تبيين جايگاه آن در استحكام خانواده

امروزه علي رغم پيشرفت هاي سريع علم و فناوري و امكانات رفاهي، خانواده ها دچار تزلزل شده اند. آنها نگرش صحيحي نسبت به حوادث و رفتارهاي اطرافيان خود ندارند و با نگرش بدبينانه، به ارزيابي مسائل و مشكلات مي پردازند. يكي از عواملي كه مي تواند در استحكام بخشي خانواده موثر باشد، خوش بيني است. اين پژوهش ضمن مرور برخي پژوهش هاي روان شناسي و مراجعه به منابع اسلامي، به بررسي خوش بيني و ابعاد و مولفه هاي آن پرداخته، نقش آن را در استحكام خانواده تبيين نموده، و متغيرهاي مرتبط با خوش بيني در استحكام خانواده را بررسي كرده است. نتايج پژوهش حاكي از اين است كه خوش بيني بر مبناي توجه به جنبه هاي مثبت زندگي، ارائه تفسيرهاي صحيح از رفتار ديگران و انتظار نتايج خوشايند، بر پايه توجه و تفسيرهاي مثبت مبتني است. اين طرز تفكر در ديدگاه اسلامي، حول محور توحيد مي گردد.