عنوان مقاله :
رابطه سازگاري شغلي با توانمندسازي روان شناختي و فرسودگي شغلي اعضاي هيات علمي
پديد آورندگان :
رحيمي دادكان، نعمت الله دانشگاه سيستان و بلوچستان، زاهدان , ناستي زايي، ناصر دانشگاه سيستان و بلوچستان، زاهدان
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 29
كليدواژه :
سازگاري , شغل , توانمندسازي روان شناختي , فرسودگي شغلي , اعضاي هيات علمي
چكيده فارسي :
مقدمه: توانمندسازي روان شناختي و فرسودگي شغلي اعضاي هيات علمي از موضوعات بسيار مهمي هستند كه مي توانند تحت تاثير عوامل متعددي از جمله سازگاري شغلي قرار بگيرند. از اين رو هدف مطالعه حاضر بررسي رابطه سازگاري شغلي با توانمندسازي روان شناختي و فرسودگي شغلي اعضاي هيات علمي دانشگاه سيستان و بلوچستان بود.
روش ها: روش پژوهش توصيفي- پيمايشي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه اعضاي هيات علمي دانشگاه سيستان و بلوچستان بوده كه با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي آسان تعداد 183 نفر انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور بررسي متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه هاي سازگاري شغلي، توانمندسازي روان شناختي و فرسودگي شغلي كه روايي از طريق روايي محتوايي و پايايي آن ها از طريق آلفاي كرونباخ به ترتيب 0/76، 0/87و 0/79 مورد تاييد قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي ضريب همبستگي و رگرسيون چندگانه همزمان از طريق نرم افزارآماري spss21 انجام شد.
يافته ها: بر اساس نتايج مقدار ضريب همبستگي سازگاري شغلي با توانمندسازي روان شناختي و فرسودگي شغلي به ترتيب 0/736 و 0/687- بود (0/01p<). نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نيز نشان داد كه سازگاري شغلي 9/56 درصد از واريانس توانمندسازي روان شناختي و 49/6 درصد از واريانس فرسودگي شغلي را تبيين مي كند.
نتيجه گيري: با توجه به رابطه مثبت سازگاري شغلي با توانمندسازي روان شناختي و رابطه منفي آن با فرسودگي شغلي، مديريت منابع انساني دانشگاه مي تواند جهت افزايش توانمندسازي روان شناختي و كاهش فرسودگي شغلي اعضاي هيات علمي، از مشاوره شغلي به شيوه سازگاري شغلي بهره گيرد.
چكيده لاتين :
Introduction: Psychological empowerment and job burnout in faculty members are very important issues that could be influenced by several factors including occupational adjustment. Thus, the aim of this research was to study the relationship between occupational adjustment with psychological empowerment and job burnout in faculty members of the university of Sistan and Baluchestan.
Methods: this is a descriptive and correlational study. Statistical population included all faculty members of the university of Sistan and baluchestan that 183 of them were selected as sample through stratified sampling method. Research instruments included occupational adjustment questionnaire (Purkabiriyan, 2007), psychological empowerment questionnaire (Spreitzer, 1996), and job burnout questionnaire (Maslach, 1993) with an alpha coefficient of 0.76 0.87 0.79 respectively. To analyze data, Pearson correlation coefficient and simultaneous regression analysis were used via SPSS.
Results: According to the results, the correlation coefficients between occupational adjustment with psychological empowerment and job burnout were respectively 0/736 and -0/687. Moreover, the results of multiple regression analysis revealed that occupational adjustment can predict %56/9 of the variance psychological empowerment and %49/6 of the variance job burnout.
Conclusion: According to the positive relationship between occupational adjustment with psychological empowerment and its negative relationship with job burnout, human resource management of university can take advantage of work counseling in occupational adjustment method to enhance psychological empowerment and reducing burnout faculty members.
عنوان نشريه :
پژوهش در آموزش علوم پزشكي
عنوان نشريه :
پژوهش در آموزش علوم پزشكي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 29 سال 1395