بررسي اثر تيمارهاي مكانيكي و شيميايي بر شاخص هاي جوانه زني و شكست خواب بذر گياه مورد

گياه مورد ( Myrtus communis L.) از گياهان داروئي بسيار مهم در طب سنتي، داروسازي و صنايع آرايشي است. اين گياه به صورت درختچه‌اي هميشه سبز در زمينهاي شيب دار و مناطق آبخيز به راحتي قابل كشت بوده و از فرسايش خاك جلوگيري مي نمايد. بذور گياه مورد داراي زائدهاي به نام الايوزوم مي باشند كه در محل سفت تخمك پس از لقاح قرار مي‌گيرد. درصد و سرعت جوانه زني بذر اين گياه در شرايط طبيعي بسيار پائين است. بنابراين به منظور ارزيابي اثر تيمار هاي مكانيكي و شيميايي در شكستن خواب و بهبود جوانه زني بذر گياه مورد، آزمايشي با شش تيمار (شاهد، خراش دهي، اسيد سولفوريك 90% ، الكل 96% ، نيترات پتاسيم6 % و آب اكسيژنه 2% هر يك به مدت 10 دقيقه) در دانشگاه پيام نور بشرويه انجام شد. نتايج نشان دادند كه اثر تيمارهاي مختلف بر درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني، طول ريشه چه، طول ساقه چه، توان رويشي بذر، انرژي جوانه زني در سطح احتمال 1% معني دار است. خراش‌دهي مكانيكي و اسيد سولفوريك منجر به افزايش معني دار (5%> P) شاخص هاي مختلف اندازه گيري شده به جزء شاخص جوانه زني نسبت به تيمار شاهد شدند. مي توان گفت كه خواب بذر مورد از نوع خواب اوليه و از گونه القايي مي باشد كه اين خواب به طور عمده مربوط به خواص فيزيكي پوسته بذر مي باشد.