ديالكتيك صلح و بربريت: مطالعه و نقد نظريۀ ليبرالي حقوق بين‌الملل

Dialectic of peace and barbarism: Studying and criticizing the liberal theory of international law

«نظريۀ حقوق بين‌الملل» در پي بررسي خاستگاه قواعد، نهادها و رويه‌هايي است كه حقوق بين‌الملل بر مبناي آن‌ها ايجاد مي‌شود. به همين دليل است كه «نظريه» در حقوق مي‌تواند دست‌كم به برخي از رويه‌ها و قواعد مشروعيت بدهد و موارد ديگر را بدون مشروعيت باقي گذارد. از اين منظر، «نظريۀ ليبرالي حقوق بين‌الملل» در حقوق بين‌الملل جايگاهي مهم دارد. به گواهي مطالعات گوناگون، اين نظريه در برآمدن رويكرد «صلح‌آميز» در حقوق بين‌الملل و كنارزدن رهيافت‌هاي كلاسيك در اين حوزه نقش به‌سزايي داشته است كه عمدتاً سخني جز «مشروعيت جنگ» نمي‌شناختند. با وجود اين، دقت در مؤلفه‌هاي ساختاري اين نظريه، به‌خوبي اين حقيقت را فاش مي‌كند كه نظريۀ ليبرالي حقوق بين‌الملل در همان حالي كه به تحقق رويكرد «صلح‌آميز» در حقوق بين‌الملل كمك كرده است، بسترهاي قابل اعتنايي را به‌منظور توجيه به‌كارگيري «زور» يا به عبارت ديگر تساهل نسبت به «جنگ» فراهم مي‌كند. اين مقاله تلاش مي‌كند تا اين دوگانگي‌ها يا تناقض‌ها را در نظريۀ ليبرالي حقوق بين‌الملل بررسي كند.

International law reviews the origins of the rules, institutions and practices that international law based on. That’s why "Theory" in law is able to give legitimacy to certain procedures and rule. From this standpoint, the "Liberal Theory of International Law" has an important place in international law. Confirmed by various studies, this theory plays an important role in forming "Peaceful" approach to international law and set aside classical approaches that recognized nothing butt "Legitimacy of War". Nevertheless, the core elements of this theory, reveals the fact that not only the liberal theory of international law helps to achieve the peaceful approach in international law, but also helps to justify use of force. This article studies the dualities and contradictions in the context of liberal theory of international law.