جنسيت و اخلاق مراقبت در فلسفه اخلاق فمنيستي

Gender and care ethics in feminist ethics

دغدغه مشترك برخي انديشمندان فمنيست واكاويِ نسبت ميان جنسيت و اخلاق است. از اين منظر، فمنيست ها اخلاق سنتي را به دليل ناديده ‏گرفتن يا كم اهميت دانستن ارزش هاي فرهنگي و نيز تجربه اخلاقي زنان با نگاهي مردسالارانه نقد كرده ‏اند. از اين‏رو، با طرح نظريات و رويكردهاي گونا گون به بازانديشي اخلاق سنتي پرداخته و سعي كرده ‏اند صورت بندي نويني از نظام و مناسبات اخلاقي متناسب با مفهوم جنسيت ارائه دهند. رهيافت‏ هاي زنانه به اخلاق بر روابط شخصي و اخلاق مراقبت تاكيد مي كنند و به ارزش روابط انساني اهتمام مي‏ ورزند. همچنين، رهيافت‏ هاي مادرانه بر ارتباط خاص بين مادران و فرزندان به منزله الگوي تعامل اخلاقي تاكيد مي‏ كنند. به همين دليل، اين گونه رهيافت ها به خلاف اخلاق سنتي، كه دربردارنده قواعد عام اخلاقي، بدون جانب داري و عقلاني است، رهيافت‏ هايي قاعده گريز، جزئي ‏نگر، متن محور، عيني و مبتني بر عواطفي با بنيان جنسيتي اند.

Exploring the relationship between gender and ethics is the common concern of some feminist scholars. From this perspective, feminists criticize the traditional morality for ignoring the importance of cultural values as well as the moral experience of women with a view of patriarchy. Therefore, they express various approaches and ideas, trying to address a new formulation of moral relations and system appropriate to gender. Female attitudes to ethics emphasize on personal relationships and the ethics of care, engaging in the value of human relationships. Besides, maternal approaches assert the special relationship between mother and child as a moral and interactive pattern. For this reason, these gender-based approaches unlike traditional morality which contains the general rules of morality, impartiality and rational ideas are non-holistic, context-driven, objective, and emotion-oriented.