بررسي و تجزيه وتحليل بسته بندي محصولات،حفظ محيط زيست و هزينه هاي مرتبط

در اتحاديه اروپا، مقررات مسئوليت پذيري گسترش يافته توليدكننده نتوانست بسته بنديهاي دوستدار محيط زيست را ترويج كندكه دليل عمده آن استفاده از ابزارهاي اقتصادي به ويژه هزينه توليد كننده و ناديده گرفتن عوامل ديگر است. در اين مقاله، به منظور بهبود اثر هزينه توليد كننده، از بعد ارتباطي و همچنين تأثيرگذاري بر كيفيت بسته بندي، مدلي رياضي براي محاسبه هزينه هاي متغير پايداري توليد كننده پيشنهاد شده است. توسعه اين مدل شامل گامهاي زير است: انتخاب معيارهاي پايداري، يكپارچه سازي معيارها با استفاده از شيوه تصميم گيري چندمعياره، فرموله كردن محاسبه هزينه متغير پايداري توليد كننده و يكپارچه سازي سيستم تعاملي تارنما پايه براي شركتهاي بسته بندي و واردكنندگان براي محاسبه هزينه هاي متغير خودشان. جنبه هاي پايداري مورد نظر شامل ابعاد اجتماعي مرتبط با ارزيابي اثرات چرخه حيات بسته بندي (مانند گرم شدن كره زمين و مسموميت انساني) و جنبه هاي اجتماعي مرتبط با ارائه اطلاعات در مورد بسته بندي (مانند نماد سطل زباله و اطلاعات اثر كربن) هستند. مدل رياضي نهايي از نتايج پايداري با شيوه تصميم گيري چند معياره ارائه شده است. اگر سطح پايداري پايين باشد يعني اين كه اثرات زيست محيطي و اجتماعي منفي باشند، هزينه ها از هزينه هاي فعلي (۲۰۰/۸ يورو در هر تن) بيشتر مي شود. بالعكس اگر سطح پايداري بالا باشد هزينه ها كاهش مي يابند. در تجزيه و تحليل حساسيت، كمترين هزينه براي بسته بندي پلي اتيلن به دست آمد كه ۱۹۱/۸۹ يورو براي هر تن پسماند بود كه شامل ۱۰ درصد مواد بازيافت مي گرديد. اطلاعات بازيافت در بسته بندي هاي مرتبط با اثر كربن و نماد بازيافت موجود بود. بيشترين هزينه ها كه ۲۱۸/۶۹ يورو در هر تن پسماند بود براي بسته بندي هاي پلي وينيل كلرايد (PVC) بدون مواد بازيافت و بدون هرگونه اطلاعات زيست محيطي محاسبه شد. مدل پيشنهادي در سيستم تعاملي تارنما پايه اجرا شد كه شركتهاي بسته بندي و واردكنندگان محصولات ميتوانند انواع مختلف بسته بندي را براي كاهش هزينه ها شبيه سازي كنند. در اين مقاله موفقيت اين رويكرد مورد بحث قرار گرفت كه شامل توانايي بالقوه آن براي تغيير رفتار بسته بندي شركتهاي بسته بندي و واردكنندگان محصولات و افزايش سطح پايداري بسته بندي در آينده نزديك است.