بررسي معناداري زندگي و شيوه هاي فرزندپروري مادران و رابطه آن با مشكلات رفتاري (نافرماني)كودكان

(Study of life meaning and maternal parenting styles and its relation with behavioral problems of children (disobedience

ابن تحقيق با هدف شناسابي بررسي ارتباط معناداري زندگي و شيوه هاي فرزند پروري مادران بر مشكلات رفتاري كودكان (نافرماني كودكان) انجام شد. روش: از نوع پس رو بدادي بود و در آن، از تكنيك پيمابش استفاده شد. جامعه آماري شامل همه كودكان دبستاني شهر تهران (در مسال تحصيلي 94-1393) و مادران آنها شد. با روش نمونه گيري چند مرحله اي، حجم نمونه اي معادل 115 كودك و مادران آنها به صورت تصادفي انتخاب شدند. گرد آوري داده ها با استفاده از سه ابزار استاندارد پژوهشي؛ مقياس معناي زندگي استگر، مقياس شيوه هاي فرزند پروري بامر بند، و مقياس علابام مرضي كودكان (فرم وبژه والدبن) انجام شد. يافته ها: حاصل از آزمون فرضيه ها بيانگر آن بود كه؛ بين اختلال نافرماني كودكان با شيوه فرزند پروري مقتدرانه رابطه معنادار وجود دارد. اما بين اختلال نافرماني كودكان با شيوه فرزند پرورى سهل انگارانه و مستبدانه رابطه معنادار مشاهده نشد. همچنين، فرض ديگر ابن مطالعه نشان داد؛ هر قدر زندگي مادران معنادارتر باشد، اختلال نافرماني در كودكان كمتر دبده ميشود. نتيجه گيري: از بين شيوه هاي سه گانه فرزند پروري، فقط شيوه فرزند پروري مقتدرانه بر اختلال نافرماني كودكان تأثير معنادار دارد و باعث كاهش اختلال نافرماني كودكان مي شود. فرضيه هاي بعدي در مورد متغيرهاي زمينه اي بيانگر آن بود كه تحصيلات مادر بر معناداري زندگي آنها تأثير دارد و مادران شاغل بيشتر از مادران خانه دار از شيوه فرزند پروري سهل انگارانه استفاده مي كنند. تحصيلات مادر فقط بر شيوه مستبدانه تأثير معنادار دارد و مادران زبرد بپلم، بيشتر از بقيه از شيوه مستبدانه استفاده مي كنند.

Abstract Purpose. The goal of this research is studying relation between life styles and maternal parenting styles and their effects on behavioral problems of children (disobedience). Method:The method was post-event and surveying technique was used. The statistical society included all primary schools of Tehran (2014-15) and their mothers. 115 children and their mothers were selected by multi-step sampling method. Data was gathered by three standard tools: Steger Life Meaning Scale, Bamrinds Parenting Styles Scale, and Children Disease Symptoms Scale. Findings: The findings showed that there was a significant relation between disobedience disorders and parenting styles, but there was no significant relation between recklessly and autocratic parenting styles. Also, another assumption showed that the more significant the lives of mothers, the less the disobedience disorders in children. Conclusion: showed that only powerful parenting styles among the three parenting styles, affected children disobedience significantly and decreased it. The other assumptions indicated that mothers’ education affected their lives significance, and employed mothers used recklessly styles more than household mothers. Mothers education affected autocratic styles significantly and under-diploma mothers used autocratic styles more.