گفتمان واساز در رمان چشم‌هايشان خدا را مي‌نگريست

مقالۀ پيش‌ رو به بررسي «گفتمان دگرـ شالوده­ساز» در رمان چشم‌هايشان خدا را مي‌نگريست اثر زورا نيل هِرستون، نخستين رمان‌نويس زن آمريكايي ـ آفريقايي‌تبار مي‌پردازد. مطالعات انجام شده بر روي برجسته‌ترين آثار فمينيستي سياه‌پوستان آمريكا نشان مي‌دهد كه گفتمان دگر ـ شالوده­ساز ابزاري مؤثر در دست زنان سياه‌پوست جهت مقابله با استثمارشان است. يكي از بارزترين ويژگي هاي اين گفتمان نفي اصول نظام خردـمركز محوري كه سالها بسياري از گروه‌هاي اقليت را از داشتن صدايي مستقل محروم كرده بود. در گفتمان دگر ـ شالوده­ساز از عناصري استفاده مي‌شود كه توسط طبقۀ حاكم به‌صورت منفي تعريف شده و از آن‌ها براي انقياد بخش‌هايي از اجتماع سود برده‌اند. از مهم‌ترين اين عناصر مي توان به سكوت، خشونت، جنون، هم‌جنس‌خواهي، منطق‌ستيزي و هيستري اشاره كرد. به همين سبب، نويسندگان مقاله اين گفتمان را «گفتمان دگر ـ شالوده ساز» ناميده‌اند. به منظور نشان دادن چگونگي استفادۀ ابزاري زنان سياه‌پوست از اين گفتمان، رمان چشم‌هايشان خدا را مي‌نگريست مورد تحليل قرار مي‌گيرد. در اين اثر، بزرگ‌ترين اقدام برانداز جِيني، قتل تي‌كيك، عاشق و آخرين همسر خود است كه با آن جِيني به يك صداي مستقل و بي‌نياز از مردان مي‌رسد و در همين ارتباط، سكوت جِيني به هنگام محاكمه توسط هيئت ژوري تماماً متشكل از مردان سفيدپوست اهميت مي‌يابد. اين پژوهش با بهره گيري از واسازي و با تاكيد بر ويژگي خرد- مركز محوري آن انجام شده