رابطه ميان سطوح متفاوت روابط پيش از ازدواج و نگرش والدين به آن با ميزان سازگاري زناشويي زوجين

تحولات جامعه ايران منجر به تغييرات مهمي در شكل روابط پيش از ازدواج در بين جوانان شده است. مطالعات پيشين نشان داده‌اند، اين روابط اگر با افراد متعدد يا به‌طور پيشرفته باشد، تأثير نامطلوبي بر كيفيت رابطه بعدي فرد خواهد داشت. اما اگر به‌عنوان مسيري براي رسيدن به ازدواج انتخاب ‌شود و با نظارت خانواده و جامعه باشد باعث ارتقاء كيفيت انتخاب فرد مي‌شود. بر اين اساس در اين پژوهش قصد بررسي رابطه ميان سطوح روابط پيش از ازدواج با ميزان سازگاري زوجين را داريم. باتوجه به نقش تعيين‌كننده خانواده در گفتمان جامعه ايراني در اين بررسي، نگرش والدين به رابطه پيش از ازدواج و ازدواج فرزندشان نيز مورد مطالعه قرار گرفت. براي جمع‌آوري گروه نمونه از روش در دسترس و گلوله برفي استفاده شد و از افراد خواسته شد علاوه بر سطح ارتباط خود، آزمون سازگاري زناشويي را تكميل كنند. نتايج اين بررسي نشان داد، سازگاري زناشويي افرادي كه پيش از ازدواج رابطه‌اي نداشتند و يا روابط محدودي داشته‌اند بيش از افراد با روابط پيشرفته و متعدد است. توافق والدين با ازدواج نيز باعث افزايش ميزان سازگاري زناشويي است.