زنان و برساخت اجتماعي تعهد زناشويي مورد مطالعه: شهر اصفهان

مقاله حاضر بر آن است تا با نگاهي برساخت‌گرايانه، تعهد زناشويي را از منظر زنان درك كرده و براساس تفسير آنان، تصويري جامع از علل و عواملي كه موجب ايجاد و تغيير تعهد در روابط زوجين مي‌شود، ارائه دهد. در اين تحقيق با اتخاذ رويكرد تفسيرگرايانه و با روش نظريه مبنايي به برساخته شدن تعهد زناشويي پرداخته شده است. نمونه تحقيق 38 نفر از زناني هستند كه تجربه تأهل را داشته و به روش نمونه‌گيري هدفمند و نظري انتخاب شدند. پس از اعتمادسازي، اطلاعات مورد نياز از طريق مصاحبه عميق نيمه‌ساختار يافته جمع‌آوري شده و تحليل داده‌ها به‌روش كدگذاري سه مرحله‌اي باز، محوري و گزينشي انجام شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد تجربه زيست كودكي و نوجواني، پارادوكس ارزش‌هاي‌ فردي، ويژگي‌هاي‌ شخصيتي، تجربه زندگي مشترك، سبك زندگي مصرفي/ فراغتي، هنجار‌هاي‌ تجويزشده ازدواج، نياز به كسب تجربه عشق و دستاورد‌هاي‌ نوين زنان، به‌مثابه شرايط علّي، تعهد را به امري سيال برساخته مي‌نمايد. سياليتِ امر تعهد زناشويي در بسترهايي چون تعارضات معرفتي، تسلط گفتمان رضايت جنسي در روابط زوجين، رفاه نسبي جامعه و در شرايط مداخله‌گريِ رسانه‌ها و ارتباطات بين فرهنگي، تعاملات زنان را به دوگونه برمي‌تابد: گروهي از زنان با ارزيابي مثبت از موقعيت ازدواج خود و با استفاده از آموزش صحيح و تقويت مهارت‌هاي‌ زندگي موجب مي‌شوند تا ازدواج بادوامِ تعهد محور به موقعيتي بهنجار تبديل گردد، اما در مقابل گروهي ديگر با ارزيابي منفي از ازدواج خويش و جدايي پنهان از همسر با پيامد‌هاي‌ منفي چون عهدشكني، گسترش روابط چندگانه عاطفي و جنسي، طلاق و عدم سلامت روحي مواجه مي‌شوند. آگاهي و جهت‌گيري صحيح نسبت به پيامدها مي‌تواند ميزان آسيب‌هاي ناشي از تغييرات شناختي از تعهد زناشويي را به حداقل برساند.