مطالعه پديدار شناسانه عشق ازدواجي در دوران آشنايي ( تجربه زيسته كنش گران تازه ازدواج كرده شهر اصفهان از آشنايي تا لحظه عقد )

Phenomenological study of marital love before marriage (lived experience of newly married individuals of Isfahan from encounter to wedding moment)

وجود عشق به منزله مبنايي براي ازدواج و انتخاب همسر در جامعه كنوني ايران اهميت يافته است. از همين رو، اين پژوهش با اتخاذ رويكرد كيفي و روش پديدارشناسي به توصيف چيستي و چگونگي تجربة زيستة عشق ازدواجي در دوران آشنايي تا لحظه عقد از منظر كنش گران تازه ازدواج كرده مي پردازد. جامعة مطالعه شده شامل شهروندان متأهل شهر اصفهان است كه در سال هاي ابتدايي زندگي مشتر ك اند. از طريق نمونه گيري هدفمند و با مصاحبه عميق با 24 نفر، داده ها جمع آوري و با استفاده از روش تحليل پديدارشناسي هشت مرحله اي، مبتني بر روش باتلر كيسبر، تحليل شد. تحليل داده ها نشان مي دهد كه تجربه زيست شده عشق ازدواجي در دوران آشنايي تا لحظه عقد از طريق عقل و احساس در سه مرحله زماني بر ساخته مي شود، تقابل ميان "رمانتيك گرايي پيشين" و « واقعيت گرايي پسين » قبل از مواجهه و ميان « به دل نشستن »، «واقعيت گرايي پسين» و «رخدادهاي جرقه اي» بعد از مواجهه با طرف مقابل، كه به طوركلي با مضمون « سرگرداني ميان بيم و اميد» مشخص شد. لحظه عقد نيز در عين داشتن چنين تقابلي، به عنوان لحظه اي محوري در آگاهي كنش گران، با د ر بر داشتن مضمون اصلي را در خود دارد و از سوي ديگر به اين سرگرداني خاتمه « اوج سرگرداني » از يك سو ،« دوگانگي لحظة عقد» ، از يك سو « اوج سرگرداني » را در خود دارد و از سوي ديگر به اين سرگرداني خاتمه مي دهد؛ به اين معنا كه پس از لحظه عقد، ترديد كنش گران به صفر مي رسد و آنها نوعي «تحول احساسي » را تجربه مي كنند.

Love has been important as a basis of marriage and mate selection in today’s Iranian society. Therefore, this study tries to understand lived experience of marital love before wedding from the perspective of newly married individuals by using phenomenological approach. Research subjects include married citizens of Isfahan who are in their early years of marital life. Through purposive sampling and in-depth interviews with twenty-four individuals data were collected and by using eight stages of phenomenological analysis, based on Butler-Kisber the interviews were analyzed. Data analysis shows that the lived experience of love before wedding up to exactly the wedding moment, is constructed by a contrast between reason and emotion in three phases including the contrast between “Romanticism” and “realism” before the encounter, and “liking”, “realism” and “sparking moments” after the encounter, which can be generally identified with the theme of “confusion between fear and hope”. The moment of wedding, besides having such a contrast, is also a pivotal moment in the consciousness of actors, and functions as the end point of the confusion; since after the wedding moment their uncertainty reduces to zero and they experience a kind of “emotional transformation”. Therefore, the wedding moment signifies a change of the lived experience of marital love before marriage.