طراحي الگوي تخصيص منابع آموزش عالي در ايران

The Pattern of Higher Education Resources Allocation in Tran

هدف پژوهش حاضر طراحي الگوي تخصيص منابع آموزش‌ عالي در ايران است. براي اين منظور شاخص‌هاي كليدي تخصيص منابع استخراج و در سه گروه مولفه‌هاي سياسي، عملكردي و مولفه رويكردي طبقه‌بندي شدند. پرسش‌نامه طراحي شده بر مبناي شاخص‌هاي موثر بر روش تخصيص منابع، ميان مديران وكارشناسان‌ارشد دانشگاه‌ها و سازمان برنامه و بودجه كشور، توزيع و داده‌هاي مورد نياز براي بررسي و تحليل شاخص‌هاي تخصيص منابع به دانشگاه‌ها گردآوري شد. روش پژوهش با استفاده از روش معادلات ساختاري و تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار PLS انجام شد. تاثيرگذاري و رابطه شاخص‌هاي كليدي با الگوي تخصيص منابع از طريق تحليل عاملي و آزمون t مورد بررسي قرار گرفت. سپس اولويت‌بندي شاخص‌ها از طريق آزمون فريدمن انجام و در نهايت الگوي تخصيص منابع آموزش عالي برمبناي عوامل موثر طراحي شد. براساس يافته‌هاي پژوهش، توجه به مولفه‌هاي عملكردي و رويكردي درتعامل دانشگاه و دولت منجر به ارتقا روش تخصيص منابع آموزش عالي خواهد شد

The purpose of present study is to identify the components of the Higher Education Allocation Pattern in Iran. For this purpose, key indicators of resource allocation were extracted and categorized into three groups of political, functional and approach components. The designed questionnaire was compiled based on effective indicators on resource allocation methodology, among managers and experts in universities, as well as the affairs of higher education of program and budget organization of the country, distribution and needed data to study and the analysis of resource allocation indices to universities in the present and optimal situation. The effectiveness amount of the indices was evaluated using an analytical analysis. Based on research findings, making change and achieving an optimal resource allocation model requires more and deeper attention to the functional component and consideration of the importance of the approach component.