بررسي ساختاري مجموعه ي داستاني ترس و لرز غلامحسين ساعدي

Structural studying in fictional series of fear and trembling

براي ارزيابي جامع يك داستان لازم است آنرا بهتر بشناسيم.بايد زواياي مختلف آن را در نظر بگيريم؛ارزشهاي ذهني مولف،دخالتهاي تاريخي،معماري و صحنه پردازي و ديگر مولفه هاي تاثير گزار در آفرينش اثر را مدنظر قرار دهيم تا ارزيابي جامع صورت پذيرد و مورد استقبال اذهان واقع شود. اين مقاله بررسي ساختاري مجموعه ي داستاني (ترس و لرز) غلامحسين ساعدي را به عهده دارد و با استفاده از قواعد ساختارگرايان زواياي نهفته و ناشناخته آنرا به ما مي نمايد.نقاط قوت و ضعف اش را تفسير، و درقالب ارائه نمونه هاي مقتضي حال و هواي نوشته را تبيين مي كند. زمينه داستان اقليمي است،اصطلاحات بومي و بررسي محتواي متن با ارزيابي قدرت كلام و تكنيك زباني خواننده را بهتر در جريان كار قرار مي دهد. در اين مقاله ابتدا به معرفي مختصر مجموعه ي داستاني «تر س و لرز» پرداخته شده و پس از آن ساختار طرح داستان، در قالب ارايه ي شواهدي از داستان، مورد تحليل قرار گرفته است. ابزار كار تئوريهاي ساختار گرايان است.شيوه تحقيق درباره اين نوشته مسبوق به سابقه نمي باشد.

To provide a comprehensive analysis of a story، it should be studied from various points of view. In other words، the conceptual values of the author، historical implications، the setting and archeology of the story as well as other involved elements should be considered. Relying on the structural rules، this article examines Structural studying in series of the story ‘Fear and Trembling’ by Gholam-Hossein Saedi. It also attempts to find out the unidentified points، and to interpret the pros and cons of the work. The setting of the story is southern territory of Iran and the writer employs the local terms equipped with influential، powerful discourse and linguistic tactics. At first، this paper introduces briefly fictional series of fear and trembling and then anlyses plot structure in The evidence presented in the form of stories. Our framework for this study is structuralists’ theories، with no reference to prior studies.