بينشي نوين در خوشه هاي خلاق شهري (پتانسيل هاي فضاي واسط ميدان نقش جهان و دانشگاه هنر اصفهان به عنوان مكان جاذب طبقه خلاق)

New Insight into the Creative Urban Clusters (The potentials of joint space between Naqhsh- e Jahan Square and the Art University of Isfahan as an attractive place for the creative class)

شهر خلاق مكاني براي رشد و نمو خلاقيت در ديناميك خوشه هاي خلاق جامعه است كه اين خوشه ها، طبقه خلاق را در خود حفظ كرده و پرورش مي دهند. مكان دانشگاه نيز به عنوان مكان گردهمايي نيروي فكري خلاق به عنوان دارايي ارزشمند شهرها محسوب مي شود كه مي تواند به عنوان خوشه اي خلاق براي نيل به اهداف شهر خلاق بسيار تاثيرگذار باشد. هدف از اين مقاله، بررسي معيارهاي مكاني جاذب طبقه خلاق در فضاي واسط دانشگاه هنر اصفهان و ميدان نقش جهان است كه پتانسيل هاي اين فضا در جهت تبديل به خوشه اي خلاق مورد واكاوي قرار مي گيرد. در اين راستا، مقاله درصدد پاسخگويي به اين سوالات است : ميدان نقش جهان و دانشگاه هنر اصفهان به عنوان فضاهاي شهري چه معيارهايي را در راستاي انطباق با خوشه هاي خلاق شهري دارا هستند؟ فضاي واسط ميدان نقش جهان و دانشگاه هنر اصفهان چه پتانسيل هايي جهت تبديل به خوشه اي خلاق دارد؟ اين فضا چگونه و به چه ميزان در جذب و ترويج طبقه خلاق موفق بوده است؟. بنابراين اين پژوهش ابتدا با رويكرد كيفي با روش تحليل محتواي ادبيات موضوع به بررسي نقش خوشه هاي خلاق شهري و نقش مولفه هاي محيطي موجود در اين مكان ها در جذب طبقه خلاق مي پردازد. سپس با رويكرد كيفي پتانسيل هاي ميدان نقش جهان و دانشگاه هنر اصفهان را در راستاي انطباق با معيارهاي خوشه هاي خلاق شهري مورد بررسي قرار داده و با واكاوي رابطه تعاملي ميان اين دو خوشه به استخراج معيارهاي مكاني جاذب طبقه خلاق در فضاي واسط با اين دو خوشه مي پردازد. در گام نهايي با رويكرد كمي به بررسي ميزان نفوذپذيري دانشگاه هنر اصفهان با ميدان نقش جهان از طريق فضاي واسط به عنوان مكاني با پتانسيل جذب طبقه خلاق مي پردازد. دستاورد نهايي اين پژوهش تدقيق معيارهاي مكاني جاذب طبقه خلاق در فضاي واسط ميدان نقش جهان و دانشگاه هنر اصفهان است كه در اين راستا راهكارهايي پيشنهادي مانند ارتقاء تعاملات اجتماعي، افزايش امنيت و ارتقاء دخل و تصرف كاربران در جهت عموميت بخشيدن به عرصه فضاي باز دانشگاه با هدف تبديل اين فضاي واسط به مفصل ارتباط دانشگاه و شهر ارايه مي شود.

The creative city is a place for the development of creativity in dynamic of community’s creative clusters; which these clusters maintain and nurture creative class of experts with the wide range of skills. Universities can provide a setting for interaction of creative talent with intellectual power within a community، such spaces should be regarded as a valuable asset for a city that can be used as a creative cluster to achieve a creative city’s goals. The purpose of this paper was to analyse the joint space between the Art University of Isfahan and Naqhsh- e Jahan Square as a cluster for creativity. Analysis focused on potential of open spaces for nurturing a creative class and promoting a culture of creativity. In this regard، this paper seeks to answer these questions: "What criteria do Naqhsh- e Jahan Square and the Art University of Isfahan as urban spaces have in order to adapt to urban creative clusters? What potential does the joint space between the Art University of Isfahan and Naqhsh- e Jahan Square have in order to convert to creative cluster? And how and how much this space has been successful in attracting and promoting the creative class?". In this regard، these questions of paper were addressed through a qualitative، theoretical study، using analysis of the related literature، and the term creative class is defined followed by investigation of the role of urban creative clusters to attract the creative class in a society. Then by analysing the Naqhsh- e Jahan Square and the Art University of Isfahan as two creative clusters; by qualitative approach and by analysing the interactive relationship between these clusters extracted the absorbent place criteria of creative class in the joint space between the Art University of Isfahan and Naqhsh- e Jahan Square. In the end، with quantitative analysis the permeability of Naqhsh- e Jahan Square and the Art University of Isfahan by the joint space between them as a place with potential of absorbing creative class has been done. The final outcome of this article is to achieve the absorbent place criteria of creative class in the joint space between Naqhsh- e Jahan Square and the Art University of Isfahan and in this context، the proposed solutions such as promoting social interaction، increasing security and improving user manipulation in order to generalizing the open space of university with the aim of transforming the joint space into the commissure of university and city، will be presented.