تاثير سياست مالي بر مصرف بخش خصوصي در كشورهاي در حال توسعه؛ رهيافت PVAR و داده هاي تابلويي پويا

The Impact of Fiscal Policy on Private Consumption in Developing Countries: PVAR and Dynamic Panel Data Approaches

در مطالعه حاضر به بررسي اثرات سياست هاي مالي بر مصرف بخش خصوصي در كشورهاي درحال توسعه طي دوره ي زماني 2014-1980 پرداخته شده است. براي اين منظور مدل تحقيق با استفاده از روش داده هاي تابلويي پويا و تخمين زننده GMM براي 50 كشور منتخب برآورد شده است. همچنين جهت بررسي استحكام مدل و نتايج، توابع عكس العمل آني، عليت گرنجري و تحليل تجزيه واريانس در قالب مدل خودرگرسيون برداري در داده هاي تابلويي (PVAR) مورد بررسي قرار گرفته شده است. نتايج حاصل از برآورد مدل به روش GMM حاكي از آن است كه اثرات كوتاه مدت كينزي سياست هاي مالي بر مصرف بخش خصوصي تاييد مي شود. همچنين متغيرهاي آزادسازي تجاري و درآمد ملي سرانه تاثير مثبت و متغير نرخ تورم تاثير منفي و معني دار بر مخارج مصرفي خانوار داشته اند. نتايج حاصل از برآورد مدل PVAR نيز نشان داد كه متغيرهاي مخارج دولت و ماليات از مهمترين عوامل توضيح دهنده تغييرات مصرف بخش خصوصي در اين كشورها بوده و عليت گرنجري اين متغير محسوب مي شوند. نتايج حاصل از مطالعه با توجه به ارتباط موضوع با سياست هاي كلي برنامه ششم توسعه كشور و سياست هاي اقتصاد مقاومتي، براي برنامه ريزان و سياست گذاران اقتصادي كشور حائز اهميت است.

This paper studies the effects of fiscal policy on private consumption in developing countries. We use annual data for 50 countries which have high or upper middle income in 1980-2014. Estimation of the model using GMM and Panel VAR methods show that government expenditure and tax variables have Keynesian effects in these countries. In the other words، according to results of GMM estimation، government expenditure has the positive and significant effect on household consumption expenditure and tax on income has the negative and significant effect on household consumption expenditure. Also، the results of PVAR estimation show that tax shock has the negative effect on private consumption and government expenditure shock has negative but instability effect on private consumption.