الگويابي ساختاري روابط بين كيفيت زندگي كاري، جامعه پذيري سازماني كاركنان و تعهد سازماني

Structural Modeling of Relationships between Quality of Work Life, Organizational Socialization of Personnel and Organizational Commitment

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي ارتباط كيفيت زندگي كاري بر تعهد سازماني در ميان كاركنان دانشگاه پيام نور در اروميه با نقش ميانجي جامعه پذيري سازماني و ارايه الگوي ساختاري مي باشد. روش پژوهش توصيفي همبستگي است. ابزار اندازه گيري شامل سه نوع پرسش نامه كيفيت زندگي كاري والتون، پرسش نامه تعهد سازماني آلن و مي ير و پرسش نامه جامعه پذيري سازماني تائورمينا مي باشد كه پايايي آن ها به وسيله آلفاي كرونباخ محاسبه شد و به ترتيب ۰/۹۲۱، ۰/۸۸و ۰/۸۶گزارش گرديد. جامعه آماري شامل همه كاركنان دانشگاه پيام نور اروميه مي باشند كه از بين آن ها حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي تعداد 230 نفر انتخاب شدند. داده هاي پژوهش پس از گرد آوري با استفاده نرم افزارهاي آماري LISREL، و SPSS تحليل شدند. نتايج الگويابي معادله هاي ساختاري نشان دادند كه كيفيت زندگي كاري بر تعهد سازماني كاركنان اثري مثبت، مستقيم و معنادار (۰/۳۸) دارد. كيفيت زندگي كاري بر جامعه پذيري سازماني كاركنان اثر مستقيم و معنادار (۰/۲۱) دارد. جامعه پذيري سازماني بر تعهد سازماني كاركنان اثري معنادار (۰/۱۶) را نشان مي دهد و نيز كيفيت زندگي كاري به واسطه جامعه پذيري سازماني بر تعهد سازماني كاركنان اثري معنادار (۰/۴۱) دارد. لذا، الگوي تجربي بدست آمده منطبق بر الگوي مفهومي پژوهش بود و مي توان گفت كه افزون بر رابطه بين كيفيت زندگي كاري و تعهد سازماني، جامعه پذيري توانسته است نقش ميانجي را در افزايش ارتباط كيفيت زندگي كاري و تعهد سازماني ايفا كند. نتيجه گيري كلي حاكي از ارتباط كيفيت زندگي كاري بر تعهد سازماني در ميان كاركنان دانشگاه پيام نور در اروميه با نقش ميانجي جامعه پذيري سازماني مي باشد.

This study aimed to investigate the relationship between the quality of work life and organizational commitment by mediating organizational socialization and presenting a structural model. The research method was descriptive correlational. Three types of questionnaires were used in data gathering including Walton’s quality of work life، Allen and Meyer’s organizational commitment and Taormina’s organizational socialization and their reliabilities were calculated by Cronbach’s Alpha including 0.921، 0.88 and 0.86. Statistical population of research involved all of Urmia Payame Noor University’s personnel and the sample size of 230 individuals was chosen by using Cochran's formula and Stratified random sampling. Data analyses have been done by LISREL and SPSS Software. The results of structural modeling showed that quality of work life is directly، positively and significantly related to organizational commitment (0.38). The quality of work life is significantly related to organizational commitment (0.21) and the quality of work life is significantly related to organizational commitment by mediating organizational socialization، so that the model of research has conformity by research conceptual model and it can be concluded that socialization in organization as a mediator has increased relationships between quality of work life and organizational commitment.v