نقش سياسي نظامي ايلات و طوايف كرمانشاهان در روابط ايران و عثماني از دوره شاه طهماسب دوم صفوي تا پايان دوره كريم خان زند

Military-Political Role of Tribes and Clans of Kermanshah in Iran-Ottoman Relations: from Tahmasp II to the end of Karimkhan the Zand

روابط ايران و عثماني در سال هاي 1193-1142ق. روند پر فراز و نشيبي داشت. در اين سال ها، كه با دوره قدرت نادر شاه افشار آغاز مي شود و با مرگ كريم خان زند پايان مي پذيرد، روابط دو كشور، بيشتر در جنگ و درگيري گذشت؛ گرچه گاه همچون سال هاي بعد از مرگ نادرشاه تا قدرت گرفتن كريم خان زند با آرامش نسبي همراه بود. ايلات و طوايف كرمانشاهان نيز، به عنوان همسايگان كشور عثماني و مرزبانان ايران، همواره به نفع حاكمان افشاريه و زنديه وارد جنگ مي شدند. ايلات و طوايف كرمانشاهان از نظر سياسي و نظامي در روابط ايران و عثماني چگونه ايفاي نقش مي كردند؟ ايلات و طوايف كرمانشاهان در زمان جنگ در ميان نيروهاي ايراني با دشمن عثماني ميجنگيدند و نخبگان آنها در زمان صلح به عنوان سفير از سوي دربار ايران به عثماني گسيل مي شدند و در حل مناقشات في مابين كوشش مي كردند. روش اين پژوهش توصيفي ـ تحليلي است و با استفاده از منابع دست اول كتابخانهاي و مقالات صورت گرفته است.

Iran-Ottoman Relations in the years 1142-1193 (A.H) had many ups and downs. Nader Shah's ascent to power marks the beginning of this period and Karim Khan's demise is the final act in this drama. Though during this period the relations were mostly hostile, a period of relative calm existed after the death of Nader Shah until Karim Khan's ascent to throne. Local clans and tribe of Kermanshah always fought for Afshar and Zand rulers against the Ottomans. How did Kermanshah local clans and tribes play their political and military role in Iran-Ottoman Relations? In wartime, they fought alongside the Iranian forces against the Ottoman foe and their elite served as envoys to the Ottoman court in times of peace and strived to settle mutual conflicts. The research uses descriptive-analytical method and draws upon primary library sources and articles.