بررسي تاثير مباني هستي شناختي ملاصدرا بر عشق شناسي وي

Survey of the Impact of Sadra's Philosophical Foundations On His Knowledge of Love

صدرالمتالهين شيرازي براساس مباني هستي شناختي خود در حكمت متعاليه عشق را مساوق هستي شمرده و آن را برحسب مراتب وجود در تمامي ذرات عالم جاري و ساري دانسته است. او عشق را نحوه ي وجود آدمي و از نهاده هاي الهي در ذات آدمي برمي شمارد و آن را آكنده از حكمت و مصلحت مي داند. گرچه حكماء و عرفاء پيش از ملاصدرا در باب عشق قلمفرسايي هاي فراوان كرده اند اما وي حكمت متعاليه ي خود را بر پايه ي مباني و اصول متمايزي استوار كرده كه پيش از او كمتر به عنوان زيربناي يك نظام فلسفي مورد توجه قرار گرفته است و از اين رو در تبيين اين حقيقت شگرف سخنان تازه اي دارد. اصالت وجود، تشكيك وجود، مساوقت وجود با علم و حيات و خير، حركت جوهري، اتحاد عاقل و معقول و وجود رابط و مستقل بخشي از اين اصول اساسي در نظام حكمت صدرايي به شمار مي رود. در اين نوشتار، به بررسي جايگاه اين اصول و مباني و تاثيرات اساسي آن ها در عشق شناسي ملاصدرا پرداخته شده است.

Mulla Sadra Shirazi، by his own principles like Fundamentality of existence، existential gradation and the unity of being، believes that love equals being and explains how the love penetrates in all particles of the universe. He maintains that love is divine nature of human existence and it is full of wisdom and expediency as he considered. Although sages and Gnostics before Mulla Sadra، have written a lot about love، but Mulla Sadra's Transcendent Philosophy، has opened a specific approach to the subject in question. Mulla Sadra’s transcendent wisdom is based on principles and fundamentals which are not regarded before him as the elements of philosophical system، so he has presented a new conversation. Fundamentality of existence، existential gradation، equivalence of being with knowledge and life، substantial motion، unity of intelligence and intelligible and copula being، are some of the fundamental principles of Sadra's wisdom. This paper will examine and discuss the position of these fundamentals and their vital influences on Mulla Sadra's knowledge of love.