زنان و كنش گري در رسانه هاي اجتماعي (مطالعه موردي: صفحه فيس بوكي «آزادي يواشكي زنان»)

The Women and Activism in Social Media: The Case of “Stealthy Freedom of Women” page in the Facebook

«آزادي يواشكي زنان» نام يكي از صفحات مشهور فيس بوك به زبان فارسي است كه خواستار اعتراض به حجاب اجباري و تظاهرات براي آزادي پوشش زنان در ايران است. اساس ايجاد اين صفحه و فعاليت هاي آن به منزله «جنبشي اجتماعي» توصيف شده است و بعضي از رسانه هاي غربي ادعا مي كنند اين صفحه يك جنبش اجتماعي موفق براي زنان ايراني است و سكويي جديد خواهد بود كه زنان ايران تصويري جديد از هويتشان ارائه كنند. در اين مقاله، با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي نمونه اي هدفمند از عكس ها و شرح عكس هايي كه از طرف كاربران ايراني ارسال و در اين صفحه فيس بوكي منتشر شده است، اين ادعا بار ديگر به پرسش كشيده شده است. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه برخلاف برخي از هيجان هاي موجودي كه در بعضي از رسانه ها و انجمن هاي حقوق بشري غربي درباره شكل گيري يك جنبش اجتماعي جديد در ميان زنان از طريق اين صفحه وجود دارد، نمي توان آن را يكي از مصداق هاي جديد جنبش اجتماعي زنان در ايران محسوب كرد. در پايان، چنين نتيجه گيري شده است كه اين صفحه اگرچه ظرفيت سازمان دهي يك جنبش اجتماعي واقعي را ندارد، مثال كاملاً مناسبي براي مفهوم «كنش گرنمايي» است.

"My Stealthy Freedom" is the name of a Facebook page that demands to protest against compulsory Hijab and demonstrate willing of clothing freedom for women in Iran. The foundation and activity of the page had been described as a "social movement". Some western media claimed that this would be a successful social movement for Iranian women and some others asserted that this page would be a new platform in which Iranian women represent a new image of their identity. In this paper، analyzing qualitatively a purposive sample of photos with their captions، we are questioning these claims again. Our findings indicate that despite some excitements about a new social movement for Iranian women in western media and western human rights association، "My Stealthy Freedom" cannot be considered as a new applicable social movement against Iran's government and the law of compulsory hijab in Iran. Finally، we conclude that this Facebook page is، not only incapable of organizing a real social movement against hijab but also can be a well-suited example for the concept of slacktivism.