مقايسه مهارت‌هاي بنيادي جابه‌جايي كودكان مبتلا به ناهنجاري‌هاي اندام تحتاني با افراد سالم

Comparing the locomotion fundamental skills in children with lower extremities abnormalities with healthy ones

در طول مراحل رشد حركتي، مهارت‌هاي بنيادي جابه‌جايي تاثير بسزايي در تقويت رشد حركتي در طول عمر خواهند داشت، چراكه با ايجاد امكان براي واكاوي بيشتر محيط موجبات رشد بهتر را مهيا مي‌كنند. هدف از تحقيق حاضر مقايسه مهارت‌هاي بنيادي جابه‌جايي در كودكان 7 ساله مبتلا به ناهنجاري‌هاي اندام تحتاني با افراد سالم بود. جامعه آماري تحقيق، دانش‌آموزان پسر 7 سال دچار ناهنجاري‌هاي اندام تحتاني ساكن شهر قزوين بودند. پس از تهيه فهرست مدارس، چند مدرسه به‌صورت تصادفي انتخاب شدند. سپس در غربالگري اوليه 96 كودك دچار ناهنجاري اندام تحتاني (كف پاي صاف، زانوي ضربدري و پرانتزي) از ميان جامعه آماري شناسايي شدند. براي ارزيابي راستاي زانو و اندازه‌گيري زانوي ضربدري و پرانتزي از كوليس با دقت 1/1 ميلي‌متر و به‌منظور ارزيابي قوس كف پا جهت احراز شرايط كفي پاي صاف، از روش CSI استفاده شد. آزمون مهارت‌هاي حركتي درشت اُلريخ (ويرايش دوم) به‌منظور ارزيابي مهارت‌هاي حركتي جابه‌جايي به‌كار گرفته شد. در مقايسه گروه كف پاي صاف و زانوي پرانتزي با گروه كنترل، تفاوت معنا داري مشاهده نشد (05/0 < P). درصورتي‌كه اختلاف معنا‌داري در گروه زانوي ضربدري با گروه كنترل در اجراي مهارت هاي بنيادي جابه‌جايي يافت شد (001/0P=). نتايج نشان داد كه انحراف ايجادشده در ناهنجاري زانوي ضربدري علاوه‌بر ايجاد اختلال در راستاي اندام تحتاني، مي تواند بر عملكرد كودكان در مهارت هاي جابه‌جايي تاثير منفي بگذارد.