مقايسه تغيير توجه و خلاقيت در كودكان دوزبانه و تك‌زبانه

Comparison Between Switching and Creativity Among Bilingual and Monolingual Children

هدف برخی از تحقیقات گزارش داده‌اند كه دوزبانگی ممكن است فرایندهای شناختی را تحت تأثیر قرار دهد. فراگیری زبان دوم از طریق مؤسسات آموزش زبان و با استفاده از كلاس‌های آموزشی تشكیل‌شده در این مؤسسات صورت می‌گیرد. این كلاس‌ها در عصر حاضر به‌سرعت در حال گسترش است. با توجّه به ماهیت متمایز فراگیری زبان‌های خارجی از طریق مؤسسات آموزشی نسبت به روش‌های دیگر دوزبانه‌شدن، اثرات فراگیری زبان خارجی از طریق آموزشگاه‌های زبان سزاوار خط جداگانه‌ای در تحقیقات دوزبانگی است. لذا هدف پژوهش حاضر مقایسه سوئیچینگ و خلاقیت در كودكان زبان‌آموز سطوح پیشرفته زبان انگلیسی و كودكان غیر زبان‌آموز است. روش بررسی روش پژوهش از نوع علّی‌مقایسه‌ای است. پژوهش حاضر به روش مقطعی انجام شده است. جامعه مطالعه‌شده در این پژوهش شامل تمام كودكان (13 تا 15 ساله) تك‌زبانه و دوزبانه شهر اصفهان در سال 1394 است. به منظور انجام پژوهش، 64 كودك در محدوده سنی 13 تا 15 سال در سطوح پیشرفته زبان انگلیسی (سطح RECE و REACH در كانون زبان ایرانیان و سطوح معادل آن در آموزشگاه‌های دیگر) به عنوان گروه مورد (دوزبانه) به همراه 51 كودك غیر زبان‌آموز (تك‌زبانه) در همان رده سنی (13 تا 15 ساله) به عنوان گروه شاهد از منطقه 3 شهر اصفهان انتخاب شدند. كودكان هر دو گروه از آموزشگاه‌های مشابه انتخاب شدند. انتخاب نمونه به‌وسیله روش نمونه‌گیری هدفمند انجام شد. به منظور بررسی و اندازه‌گیری میزان خلاقیت كودكان تك‌زبانه و دوزبانه از پرسش‌نامه خلاقیت تورنس استفاده شد و همچنین از نسخه فارسی كامپیوتری‌شده آزمون استروپ كلاسیك D-KEFS CW (آزمون رنگ‌واژه) برای سنجش و اندازه‌گیری توانایی سوئیچینگ دو گروه كودكان تك‌زبانه و دوزبانه استفاده شد. داده‌های به‌دست‌آمده از پرسش‌نامه خلاقیت تورنس و آزمون استروپ كلاسیك D-KEFS CW، از طریق روش‌های آماری توصیفی و نیز با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) تجزیه‌وتحلیل شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نسخه 22 نرم‌افزار SPSS انجام شد. یافته‌ها نتایج نشان داد بین كودكان دوزبانه و كودكان تك‌زبانه ازلحاظ متغیر سوئیچینگ تفاوت معناداری وجود دارد (p<0/05). به این صورت كه كودكان دوزبانه در تكالیف سوئیچینگ بهتر از كودكان تك‌زبانه عمل كردند. همچنین بین نمره‌های كودكان تك‌زبانه و كودكان دوزبانه در سه مؤلفه خلاقیت كه شامل سیالی، انعطاف‌پذیری و بسط است تفاوت معنادار مشاهده شد (P<0/001). به عبارت دیگر كودكان دوزبانه در تكالیف مرتبط با سیالی، انعطاف‌پذیری و بسط بهتر از كودكان تك‌زبانه عمل كردند. از لحاظ مؤلفه ابتكار در دو گروه تفاوتی مشاهده نشد  (0/01 نتیجه‌گیری بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده می‌توان نتیجه گرفت فراگیری زبان انگلیسی در حد پیشرفته و از طریق آموزشگاه‌های زبان می‌تواند به‌طور معناداری توانایی سوئیچینگ كودكان و نمره‌های آن‌ها را در سه مؤلفه خلاقیت (كه شامل سیالی، انعطاف‌پذیری و بسط می‌شود) افزایش دهد. از این‌رو باید به نقش فراگیری زبان دوم بر خلاقیت و توانایی سوئیچینگ كودكان توجه شود. به‌طوركلی، عملكرد بهتر كودكان زبان‌آموز را می‌توان به تعویض مداوم زبان در افراد دوزبانه، مكانیسم‌های خاص شناختی استفاده از دو سیستم زبانی، آشنایی كودكان با فرهنگ و آداب‌ورسوم جدید به‌واسطه یادگیری زبان جدید، كسب تجربه‌های جدید كه فراگیری زبان تازه به همراه دارد، تمرینات فشرده ارائه‌شده در كلاس‌های آموزش زبان و همچنین جوّ خاص حاكم بر كلاس‌های آموزش زبان نسبت داد.

Objective Several studies have reported that bilingualism may affect cognitive processes. Second language acquisition takes place in a variety of ways. However, considering the fact that language training courses provided by institutes are expanding at a blistering pace, the effects of foreign language learning through the medium of language schools deserves a separate line of investigation in the realm of research pertaining to bilingualism. This study aimed at probing the effect of language learning on children by comparing the switching and creativity levels of those who undertook advanced English classes and others who did not. Methods & Materials A cross-sectional, causal-comparative study was conducted. The population of this research included all monolingual and bilingual children in the age group of 13-15 years in Isfahan in the year 2015. Sixty-four children pursuing advanced levels of English (level RECE and REACH from the center of Iranian language and equivalent levels in other schools) were part of the intervention group, and 51 monolingual children of the same age group were selected as participants in the control group. The purposive sampling method was used. In order to evaluate and measure childrenʹs creativity in the monolingual and bilingual groups, the Torrance creativity questionnaire was used. The classic Stroop test D-KEFS CW was used to measure the ability of switching of monolingual and bilingual children. The data obtained was analyzed by way of descriptive statistics and multivariate analysis of variance (MANOVA), using SPSS software (version 22). Results The results showed that there is a significant difference between children belonging to bilingual and monolingual groups in terms of switching (P<0.05). Bilingual children acted better in switching assignments than their monolingual counterparts. Also, there was a significant difference between the two groups with regard to the scores of fluency, flexibility, and elaboration (P<0.001), which are components of creativity. There was no significant difference between children in the two groups in terms of originality (P>0.01). Conclusion In accordance with the results of the study, it can be concluded that learning English through educational institutions, and at an advanced level, significantly increases the switching capability in children as well as their scores across the three components of creativity (fluency, flexibility, and elaboration). Therefore, the role of second language acquisition should be highlighted because of its contribution to childrenʹs creativity and ability to switch. In general, better performances of children are attributed to the capability of switching languages, specific cognitive mechanisms used in the two systems of languages, their familiarity with a new culture and customs while learning a new language, the intensive training sessions as well as the special atmosphere prevailing in the classes.