بررسي بيان ماركرهاي سيكلو اكسيژنازII و p-53 و ارتباط آن ها با بقا 5 ساله در بيماران مبتلا به لنفوم هوچكين

Expression of Cyclooxygenase 2 and p-53 and their Relation with 5 Years Survival in Hodgkinייs Lymphoma

مقدمه و هدف: لنفوم هوچكين حدودا" يك درصد همه كانسرها را شامل مي شود. سيكلواكسيژناز 2 (‍‍COX2) آنزيم سيتوپلاسمي است. انكوژن ها و فاكتور رشد باعث بيان بيش از حد COX2مي شوند. COX2 مهار كننده آپوپتوز است. جهش در ژن سركوب كننده تومور p53 شايعترين تغيير ژنتيكي در بين تومورهاي انساني است. اين مطالعه به منظور تعيين فراواني COX2 و p53و مقايسه بيان آن در بين انواع مختلف زيرگروههاي لنفوم هوچكين و بررسي بقا 5 ساله انجام شده است. روش كار: در اين مطالعه توصيفي مقطعي 62 مورد لنفوم هوچكين از انواع مختلف نمونه هاي سنجش آسيب شناسي بيمارستانهاي همدان قبل از سال 1384 مورد بررسي قرار گرفتند ، در مورد هر نمونه سن، جنس و زير گروه تومور ثبت شد. بيان p53 و COX2 به روش ايمونوهيستيوشيمي ارزيابي گرديد و شدت درجه بيان در موارد مثبت بررسي شد. نتايج: ميانگين سني بيماران مبتلا به لنفوم هوچكين 16±41 سال بود. 79% بيماران مبتلا به لنفوم هوچكين براي p53 ايمونوراكتيو بودند. در اين مطالعه ميانگين سني افراديكه فوت كرده اند بيشتر از ميانگين سني افراد يست كه زنده بوده اند كه اين تفاوت از نظر آماري معني دار بوده است. سيكلواكسيژناز 2 در 24% افراد مبتلا به لنفوم هوچكين كلاسيك ايمونوراكتيو بوده است. نتيجه نهايي: با توجه به بيان p53 و COX2 در انواع مختلف لنفوم هوچكين و عدم تفاوت معني دار در بيان ماركر p53 و COX2 بين انواع مختلف آن، چنين برداشت مي شود كه نقش مهمي در پيش آگهي لنفوم هوچكين ندارند.

Introduction & Objective: Hodgkin lymphoma accounts for about 1% of all cancers. Cyclooxygenase 2 (COX2) is a cytoplasmic enzyme. Oncogene, and growth factor induce over expression of COX2. COX2 is apoptotic inhibitor. Mutation of the p53 tumor suppressor gene represents the most common genetic alternation in human tumors. This study aimed to evaluate the expression of COX2 and p53 in subtypes of Hodgkinʹs lymphoma. Materials & Methods: In this cross- sectional study,62 Hodgkinʹs lymphomas were studied in admitted samples of pathology departments of Hamadan hospitals before 2005.Age,sex and type of HL were recorded in each case. p53 and COX2 expression was investigated immunohistochemically and expression intensity. The comparison of p53 and COX2 between subtypes of HL was evaluated with SPSS v13 soft ware and chi-square test. Results: The mean age of the patients of HL was 41±16 and 79% if HL immunoreactive for p53. In this study the mean age of the patients of HL who died was more than the mean age of the patients of HL who survived which is statistically considered significant (P < 0.003). 24% of the patients of HL were immunoreactive for COX2. Conclusion: Regarding to p53 and COX2 in subtypes of HL and insignificant difference in p53 and COX2 expression between subtypes of HL. We concluded that p53 and COX2 have not an important role in the prognosis of HL, but it is recommended to do more universal studies in the immunohistochemical level of P53 and COX2 to attain perfect results.