ارزيابي موانع موثر بر مشاركت افراد ضايعه نخاعي ايران در فعاليت هاي بدني تفريحي

An Assessment of Barriers to Participation of Iranian People with Spinal Cord Injury in Recreational Physical Activity

پژوهش حاضر با هدف ارزيابي موانع موثر بر مشاركت افراد ضايعه نخاعي ايران در فعاليت هاي بدني تفريحي اجرا شد. اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش گردآوري اطلاعات از نوع تحقيقات توصيفي- تحليلي بود كه به‌صورت پيمايشي اجرا شد. جامعه آماري پژوهش شامل افراد ضايعه نخاعي تحت پوشش سازمان بهزيستي كشور بود (12851=N) كه 443 نفر به‌صورت خوشه اي از 10 استان كشور به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. ابزار تحقيق پرسشنامه محقق‌ساخته‌اي بود كه روايي محتوايي آن را استادان متخصص حوزه اوقات فراغت (10 نفر) و ضايعه نخاعي (5 نفر) تاييد كردند و پايايي آن نيز در يك مطالعه راهنما با 50 نفر و استفاده از آلفاي كرونباخ، 87/0محاسبه شد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده ها از آزمون تحليل اكتشافي و آزمون تحليل مسير استفاده شد. پس از دسته‌بندي موانع با تحليل اكتشافي در شش گروه موانع طراحي محيطي و ساختماني، موانع اطلاعاتي، موانع روحي و جسماني، موانع دسترسي، موانع حمايت اجتماعي و موانع اقتصادي، مدل پژوهش با استفاده از آزمون تحليل مسير، بررسي شد. نتايج نشان داد مدل پژوهش در سطح قابل قبولي از برازندگي قرار دارد و از بين شش مانع شناسايي‌شده براي مدل، موانع اقتصادي بيشترين و موانع اجتماعي كمترين تاثير را بر مشاركت افراد ضايعه نخاعي ايران در فعاليت هاي بدني تفريحي داشتند. در نتيجه با توجه به تاثير زياد موانع اقتصادي، پيشنهاد مي شود براي كمك به افزايش مشاركت افراد ضايعه نخاعي ايران در فعاليت‌هاي بدني تفريحي، اولويت بيشتري به رفع اين موانع داده شود.