تأثير يك دوره تمرين هوازي بر سطح سرمي‌نيتريك اكسايد، شاخص‌هاي عملكردي ريوي و كيفيت خواب زنان مبتلا به ديابت نوع 2

The Effects of Aerobic Training on Serum Levels of Nitric Oxide, Pulmonary Function Parameters and Quality of Sleep in Women with Type 2 Diabetes

چكیده زمینه و هدف: بی‌تحركی وعدم فعالیت بدنی، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت، عملكرد ریوی و كیفیت خواب را افزایش می‌دهد و فعالیت و ورزش منظم می‌تواند بسیاری از این عوامل خطرزا را تعدیل كند. هدف از تحقیق حاضر تأثیر یك دوره تمرین هوازی بر سطح سرمی‌نیتریك اكساید، شاخص‌های عملكردی ریوی و كیفیت خواب زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بود.   روش بررسی: در این مطالعه نیمه­تجربی، 20 زن دیابتی نوع2  انتخاب و  در دو گروه تجربی(12 نفر) و كنترل(8 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی به مدت شش هفته(4 جلسه در هفته، با شدت 50 تا 80 درصد ضربان قلب ذخیره) اجرا شد كه هر هفته به زمان و شدت تمرین اصلی(50 تا 80 ضربان قلب ذخیره) افزوده می‌شد. تمرین‌های اصلی هوازی در قالب 6 زنجیره ارایه شد كه هر زنجیره شامل 32 حركت بود. شاخص­هایFVC ،FEV1 و سطح نیتریك اكساید قبل و پس از مداخله اندازه­گیری شد و از پرسشنامه Pittsburgh Sleep Quality Index جهت ارزیابی كیفیت خواب استفاده گردید. داده‌های آماری با استفاده از آزمون آماری تی وابسته، تحلیل كوواریانس و آزمون همبستگی پیرسون تجزیه ­و­تحلیل شدند.   یافته­ها: شش هفته تمرین هوازی كاهش معنی‌داری در امتیاز كیفیت خواب و افزایش معنی‌داری در غلظت سرمی‌نیتریك اكساید و حجم­های ریوی(FVC و FEV1) در مقایسه با گروه كنترل ایجاد كرد(05/0p≤)، اما ارتباط معنی‌داری بین حجم­های ریوی و امتیاز كیفیت خواب مشاهده نشد.   نتیجه­گیری: فعالیت منظم هوازی می­تواند اثر قابل ملاحظه­ای بر افزایش سطوح نیتریك اكساید و برخی از شاخص‌های عملكردی ریوی و در نتیجه بهبود كیفیت خواب در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد.    

Abstract: Background and aim: Lack of physical activity increases the risk of cardiovascular disease, diabetes, pulmonary function and sleep quality, but with regular physical activity, may reduce many of these risk factors. The aim of this study was to find the effects of aerobic training on serum levels of nitric oxide, pulmonary function parameters and quality of sleep in women with type 2 diabetes.   Methods: In the present quasi-experimental study, 20 type 2diabetic women were selected and randomly assigned into two exercise (n = 12) and control (n = 8) groups. Aerobic training program was performed for six weeks (4 times a week, with 50% to 80% heart rate reserve) who receive the time and intensity of exercise (50 to 80 HRR) was added. Main aerobic exercises presented in the form of 6 chain, each chain includes 32 motion. FVC, FEV1 Indices and nitric oxide levels were measured before and after the intervention and Pittsburgh Sleep Quality Index questionnaires were used to assess sleep quality. Statistical analysis were analyzed using t-test, analysis of covariance and correlation coefficient.   Results: Six weeks of aerobic exercise indicated a significant reduction in sleep quality scores and but a significant increase in the concentration of nitric oxide and lung volumes (FVC and FEV1) compared to the control group (p≤ 0.05), but no significant relationship between lung volumes and a score of sleep quality was observed.   Conclusion: It seems that aerobic exercise training can have a considerable impact on serum nitric oxide pulmonary functions and thereby improve the sleep quality in patients with type 2 diabetes.