عنوان مقاله :
تأثير 8 هفته تمرين هوازي بر سطوح كمرين و امنتين-1 سرمي و مقاومت به انسولين در زنان داراي اضافه وزن
عنوان فرعي :
Effects of 8 Weeks of Aerobic Training on Serum Levels of Chemerin, Omentin-1, and Insulin Resistance in Overweight Women
پديد آورنده :
كاظمی عبدالرضا
سازمان :
گروه علوم ورزشی، دانشكده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ولیعصر (عج)، رفسنجان، ایران
اطلاعات موجودي :
ماهنامه سال 1396 شماره 70
كليدواژه :
امنتين , ورزش , Exercise , Omentin , كمرين , مقاومت به انسولين , Overweight. , Insulin resistance , Chemerin , اضافه وزن.
چكيده فارسي :
زمینه و هدف: امنتین و كمرین، آدیپوكاینهایی هستند كه عمدتاً از بافت چرب ترشح میشوند. در پژوهش حاضر تأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح كمرین، امنتین سرمی و مقاومت به انسولین زنان دارای اضافه وزن بررسی گردید.
روش بررسی: در این مطالعه نیمهتجربی، 21 زن دارای اضافه وزن از بین داوطلبین (با توجه به امكانات تحقیق)، انتخاب و بهصورت هدفمند به دو گروه تمرین (11 نفر) و كنترل (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 8 هفته (هفتهای سه جلسه تمرین هوازی) بهصورت 30 دقیقه دویدن با 70 -50% حداكثر ضربان قلب بود. در 2 هفته اول با 50%، 2هفته دوم با 60%، 2 هفته سوم با 65% و 2 هفته آخر با 70% ضربان قلب بیشینه اجرا گردید. 48 ساعت قبل از شروع و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، خونگیری انجام و سطوح كمرین، امنتین سرم و مقاومت به انسولین اندازهگیری شد. از آزمون آنالیز كوواریانس برای بررسی تفاوت بینگروهی استفاده گردید.
یافتهها: تغییرات سطوح كمرین سرم در گروه تجربی نسبت به گروه كنترل، كاهش معنیداری نشان نداد (146/0p=)؛ درحالیكه سطوح امنتین سرم در گروه تجربی نسبت به گروه كنترل، افزایش معنیداری داشت (001/0p<). علاوه بر این، مقاومت به انسولین در گروه تمرین نسبت به گروه كنترل بهبود یافت (001/0p<).
نتیجهگیری: بهنظر میرسد این تمرینات در زنان دارای اضافه وزن، اثر بیشتری بر افزایش امنتین در مقایسه با كاهش كمرین داشته است، لذا این تمرینات میتواند روش تمرینی مناسب برای كاهش بیماریهای مرتبط با چاقی باشد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Omentin and chemerin are adipokines that are predominantly secreted from adipose tissue. In the present study, the effect of 8 weeks of aerobic training, was investigated on serum levels of chemerin, omentin-1, and insulin resistance in overweight women.
Methods: In this quasi-experimental study, 21 overweight women were selected from volunteers (according to research facilities) and purposefully divided into two groups of training (N=11) and control (N=10). Training program consisted of 8 weeks (three sessions/week) of aerobic training, 30 min running at 50-70% maximum heart rate. In the first two weeks, training was performed with 50%, second 2 weeks with 60%, third 2 weeks with 65%, and the last 2 weeks with 70% of maximum heart rate. Forty-eight hours before the start and 48 hours after the last training session, blood samples were collected and serum levels of omentin and chemerin and insulin resistance, were measured. Analysis of covariance was used to assess between-group differences.
Results: Changes in serum levels of chemerin showed no significant reduction in the experimental group compared to the control group (p=0.146), while, serum levels of omentin had a significant increase in the experimental group compared to the control group (p<0.001). In addition, insulin resistance improved in the training group compared to the control group (p<0.001).
Conclusion: It seems that these trainings in overweight women, has more effect on the increase in omentin compared to the decrease in chemerin. Therefore, these trainings can be an appropriate method for reduction of obesity-related diseases.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي قم
اطلاعات موجودي :
ماهنامه با شماره پیاپی 70 سال 1396