مقايسه تمرينات نوروفيدبك و تمرين بدني بر عملكرد و يادداري مهارت پرتاب دارت

A Comparison of the Effects of Neurofeedback and Physical Practices on Performance and Retention of Dart Throw Skill

هدف پژوهش حاضر بررسي مقايسه تمرينات نوروفيدبك و تمرين بدني بر عملكرد و يادداري مهارت پرتاب دارت بود. از ميان دانشجويان دختر رشته تربيت بدني دانشگاه اروميه كه همگي راست‌دست بودند و هيچ‌گونه سابقه آموزش نوروفيدبك و پرتاب دارت نداشتند، 24 نفر به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در سه گروه 8 نفري تمرين بدني، نوروفيدبك و كنترل قرار گرفتند. پروتكل تمريني، 3 جلسه در هفته به مدت 5 هفته انجام گرفت. سپس پس‌آزمون به‌عمل آمد. آزمون يادداري پنج روز پس از آخرين جلسه تمريني گرفته شد. داده ها به روش آماري تحليل واريانس دوراهه با اندازه‌گيري مكرر عامل آزمون، تحليل واريانس يكراهه و آزمون‌هاي تعقيبي تكرارشونده براساس تخمين ميانگين‌هاي حاشيه‌اي تحليل شد. نتايج آزمون تحليل واريانس دوراهه با اندازه‌گيري مكرر نشان داد كه اگرچه عملكرد آزمودني‌ها در مرحله عملكرد هر دو گروه تمرين بدني و نوروفيدبك پيشرفت داشتند، تفاوت معناداري بين گروه‌هاي آزمايشي در اين مرحله مشاهده نشد. از سوي ديگر، اثر اصلي مراحل آزمون در اين پژوهش معنادار بود، اما اثر اصلي گروه و همچنين تعامل مراحل آزمون و گروه به لحاظ آماري معنادار نبود. به‌عبارت ديگر تفاوت تاثيرات تمرين بدني و تمرين نوروفيدبك بر عملكرد و يادداري مهارت دارت معنادار نبود. با توجه به يافته‌هاي اين پژوهش، نقش تمرين بدني و نوروفيدبك بيش از پيش مورد توجه قرار گرفت و تاكيد بر استفاده از آنها در كنار يكديگر توصيه مي‌شود.