كاني شناسي و ريزدماسنجي ميانبارهاي سيال كانسار باريم، روي و سرب باباشيخ، گلپايگان، اصفهان

كانسار باباشيخ در 5/3 كيلومتري شمال باختري شهرستان گلپايگان و در زون ساختاري سنندج- سيرجان واقع شده است. سنگ ميزبان كانسار، سنگ هاي كربناتي كرتاسه زيرين است، كه عمدتا دولوميتي شده اند. دولوميتي شدن در گستره وسيعي رخ داده است، در حالي كه سيليسي شدن در كانسار باباشيخ محدود است. كاني شناسي كانسار نسبتا ساده و شامل باريت، اسفالريت، گالن و كاني هاي فرعي شامل پيريت و تترايدريت مي باشد. مطالعات ريزدماسنجي بر روي كاني هاي اسفالريت و كوارتز نشان مي دهد كه ميانبارها عمدتا دو فازي هستند (L > V)؛ اين ميانبارها از نظر دماي همگن شدن در سه گروه جاي مي گيرند: گروه I با دماي همگن شدگي بين 117 تا °C180 و فراواني مشخص در °C160؛ گروه II ميانبارهاي سيال با دماي 180 تا °C245 و فراواني مشخص در °C210 و گروه III با سيستم سه تايي H2O-NaCl-CO2 و محدوده حرارتي بين 245 تا °C390 با فراواني مشخص در °C315 كه تنها در رگه هاي كوارتز مشاهده شده است و به سيالات دگرگوني سنندج- سيرجان نسبت داده مي شود. مقدار شوري ميانبارها بين 67/1 تا 76/21 درصد وزني معادل نمك طعام تغيير مي كند. فرايند آميختگي دو سيال يكي از عوامل مهم در نهشت فلز و كانه زايي محسوب مي شود؛ در نتيجه بر اساس مشاهدات صحرايي، كاني شناسي و مطالعه ميانبارهاي سيال، مدل كاني سازي نوع دره مي سي سي پي براي كانسار باباشيخ پيشنهاد مي-گردد