تحليل كانون روايت در روايت يوسف در قرآن بر اساس نظريه ژنت

با اينكه كنش روايتگري از ديرباز مورد توجه بوده است از اواخر قرن بيستم، مباحث دقيقي درباره آن مطرح شد. يكي از اين مباحث، كانوني‌شدگي است كه به جايگاه راوي در روايت و رابطه بين «ديدن» و «گفتن» در روايت كردن مي‌پردازد. از برجسته‌ترين نظريه‌پردازان در اين زمينه ژرار ژنت فرانسوي است. از سويي، بخشهايي از قرآن، بيان روايتهاي داستاني آن هم با اسلوبي هنري و منحصر به فرد است كه ظرفيت گسترده روايي- ادبي براي پژوهشهاي روايت‌شناسي دارد؛ لذا در اين پژوهش، روايت يوسف در قرآن بر اساس نظريه كانوني‌شدگي ژنت تحليل و بررسي شده است. نتيجه اينكه اگرچه اين روايت با اهداف تعليمي و هدايتي در قرآن آمده است، تمامي عوامل مدنظر ژنت مانند تنوع در شيوه‌هاي كانوني‌سازي، تنوع در بيان و بازنمايي كنشها و استفاده از كانوني‌سازهاي مختلف در روايت و غيره را دارد.