بازنمايي گفته‌هاي داستاني در داستان‌هاي كوتاه طيب صالح (موردكاوي دو داستان نخلة علي الجدول و دومة ود حامد)

Reflection of Dialogues in the Narrative Short Stories by Tayyeb Saleh

گفته‌های داستانی مجموعه سخنان شخصیت‌ها در متن روایی است كه توسط راوی بازگو می‌شود. این گفته‌ها به همان صورتی كه توسط شخصیت‌ها بیان می‌شود در متن نمی‌آید بلكه توسط راوی به شیوه‌های مختلفی روایت می‌شود. این شیوه­ها را - كه به پنج شكل مختلف بیان می­شود- «شیوه‌های گفته‌های داستانی» می‌نامند. بازنمایی گفته‌های داستانی در نقد داستان به ویژه در حوزۀ تحلیل گفتمان روایی برای شناخت شیوه‌های روایت، سبك نویسنده، رابطۀ میان راوی و شخصیت مؤثر است. پژوهش حاضر، با روش توصیف و تحلیل محتوا، گفته‌های داستانی دو داستان كوتاه «نخلة علی الجدول» و «دومة ود حامد» نوشتۀ طیب صالح، رمان‌نویس معاصر سودانی، را مورد بازكای و تحلیل قرار می‌دهد. سبك‌شناسی گفته‌های داستانی در این دو داستان كوتاه و چگونگی بازنمایی آن به دلیل ویژگی ایجاز و فشردگی این نوع روایی هدف پژوهش پیش‌رو است. برآیند پژوهش نشان‌دهندۀ بسامد بالای شیوۀ گفتۀ مستقیم و گفتۀ غیر مستقیم در دو داستان یادشده می‌باشد كه دلیل آن غلبۀ عنصر واقع‌گرایی و راوی دانای كل است. فشردگی داستان كوتاه باعث عدم كاربرد روش آزاد مستقیم شده است همچنین باعث شده گفته‌های شخصیت‌ها در این دو داستان بیش­تر به صورت مختصر بیان شوند. البته این امر انسجام روایی داستان را به هم نریخته و باعث ایجاد تعلیق‌های دراز و خسته‌كننده در داستان نشده است.

Narrative dialogues refer to all the conversations in a narrative text cited by the narrator. These dialogues are altered by the narrator in different ways. Representing the narrative conversations can be revealing in reviewing a story especially in narrative discourse analysis through which one can gain more awareness of narrative methods, writers’ style and the relationship between the narrator and character. Using content analysis, the present study scrutinizes the narrative dialogues in two stories, namely NakhlaAlaljadval and DomaVod Hamed by Tayyeb Saleh, a contemporary Sudanese novelist. The purpose of the paper is to study the stylistic aspects of dialogues in the two stories and the way they are reflected due to brevity and conciseness of such a narration. The results indicate the high frequency of direct and indirect speech in both stories which can be attributed to the realism element and omniscient narrator. The conciseness of the short stories has led to the avoidance of direct free method. It has also made the majority of the dialogues among the characters brief. Such a conciseness, however, has neither affected the coherence nor caused long and boring suspensions in the two stories in the two stories.