سياست پولي و حباب مسكن درتهران

Monetary Policy and Housing Price Bubbles in Tehran

بازار مسكن در سال 1384 از ركود خارج شد و رشد غير طبيعي به خود گرفت. ولي به دنبال رشد قيمت مسكن كه تا سال 1386 ادامه داشت، در بهار سال 1387 بازار مسكن ايران با ركود معاملات و ثبات قيمت¬ها مواجه شد. سپس در فصل تابستان قيمت¬ها به صورت مطلق روند كاهشي به خود گرفتند. اين درحاليست كه در سطح جهاني نيز شاهد افزايش قيمت مسكن بوديم. در مقاله پيش رو اين موضوع كه آيا اين افزايش قيمت¬ها ريشه در عوامل بنيادي اقتصاد دارد و يا ناشي از حباب است، مورد بررسي قرار مي¬گيرد. در اين تحقيق مكانيزم انتقال سياست پولي، مدل خطي شده¬اي از انتظارات عقلايي فرض مي¬شود. با استفاده از روش GMM و مدل كلان كينز جديد پيش¬نگر براي يك اقتصاد بسته، به بررسي اثر نرخ بهره‎ي حقيقي بر بازده‎ي حقيقي مسكن در بازه زماني 1/1380 تا 6/1387، پرداخته شده است. نتايج بيانگر آن هستند كه طي اين دوره، نرخ بهره‎ي حقيقي اثر منفي و مقدار تأخيري بازده‎ي حقيقي مسكن و GDP اثر مثبت بر بازده‎ي حقيقي مسكن دارد. طبقه‌بندي JEL : G38, G32, G10, E52, R21, R31

Housing market in Iran got out of recession in year 1384 and turn into abnormal growth. But following the housing price growth, which continued until 1386, it deals with the slowdown of the housing market and stable prices in the spring of 1387. Afterward, decreasing trend in housing prices continued in the summer, in spite of increase in global housing prices. In this paper, it is investigated that whether these prices increases rooted in fundamental economic factors or is caused by bubbles. In this study, monetary policy transmission mechanism is assumed in a linear model by rational expectations. Using GMM and a forward-looking New-Keynesian model for a closed economy, the real interest rate effect on housing real return has been discussed in period 1 / 1380 to 6 / 1387. The results indicate that during this period, real interest rates has negative effect and the lag of housing real return and GDP have positive effect on housing real return. JEL Classification: G38, G32, G10, E52, R21, R31