عنوان مقاله :
تحليل بقاي بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال بيمارستان طالقاني تهران با استفاده از مدل شفا يافته ناآميخته
عنوان فرعي :
Analyzing the Survival of Colorectal Cancer Patients of Tehran Taleghani Hospital using Non-Mixture Cure Model
پديد آورنده :
عبدالعليان زهرا
پديد آورندگان :
رفيعي محمد نويسنده دانشيار، دكتراي آمار زيستي، گروه آمار زيستي و اپيدميولوژي، دانشگاه علوم پزشكي اراك Rafiei M , باغستاني احمد رضا نويسنده استاديار، گروه آمارزيستي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران، ايران Baghestani Ahmad Reza , پورحسينقلي محمد امين نويسنده استاديار، مركز تحقيقات گوارش، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران، ايران Pourhosseingholi Mohammad Amin , دانشور طهورا نويسنده كارشناس ارشد آمار زيستي، گروه آمارزيستي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران، ايران Daneshvar Tahoora
سازمان :
كارشناس ارشد آمارزيستي، گروه آمارزيستي، دانشگاه علوم پزشكي اراك، اراك، ايران
اطلاعات موجودي :
ماهنامه سال 1395 شماره 114
كليدواژه :
Colorectal Cancer , non-mixture cure model , Survival analysis , تحليل بقا , مدل شفايافتگي ناآميخته , سرطان كولوركتال
چكيده فارسي :
چكيده
زمينه و هدف: مدلهاي شفا يافته براي تحليل دادههاي بقا در حضور افراد با بقاي طولاني مدت ارايه شده است. مدلهاي شفا يافته مدلهايي از بقا هستند كه در آن فرض ميشود نسبتي از افراد هرگز رخداد را دريافت نكردهاند. در نتيجه، منحني بقا در نهايت مسطح ميشود.از اين رو استفاده از مدلهاي بقاي استاندارد مناسب نيست، چون در اين روشها احتمال شفا يافتگي محاسبه نميشود. هدف از اين مطالعه، استفاده از مدل شفا يافتهي ناآميخته براي تحليل بقاي بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال است.
مواد و روشها: در اين پژوهش، اطلاعات مربوط به232 بيمار مبتلا به سرطان كولوركتال از مركز تحقيقات گوارش و كبد بيمارستان طالقاني تهران ثبت گرديد. اطلاعات اين بيماران طي سالهاي 1366 تا1391 ثبت شد و بيماران تا سال 1392 پيگيري شدند. اثر متغيرهاي سن، جنس،سابقه خانوادگي، شاخص توده بدني و محل درگيري مورد بررسي قرار گرفت. در تحليل دادهها از روش كاپلان ماير و مدل شفايافتهي ناآميخته استفاده شد.
يافتهها: بقاي 10 ساله بيماران بعد از تشخيص 64 درصد بود. از بين افراد حاضر در مطالعه، 60 نفر(8/25 درصد) به علت سرطان كولوركتال فوت كردند. ميانگين سني بيماران 6/51 سال بود. براساس مدل شفايافتهي ناآميخته، رده سني بين 45 تا 65 سال و شاخص توده بدني معنادار شد.
نتيجهگيري: هنگامي كه جامعه مورد بررسي به دو گروه مستعد و ايمن تقسيم ميشود استفاده از مدل نيمه پارامتري كاكس مناسب نيست. از اينرو بايد از مدلهاي شفايافته استفاده نمود.
چكيده لاتين :
Abstract
Background: 4cure models are a model to analyze survival data that these models exist for long term survivors. Cure models are a special type of survival model where it is assumed that there are a proportion of subjects who had never event, thus, survival curve will eventually reach a plateau. Therefore, standard survival models are not appropriate because they do not account for the possibility of cure.The aim of the present research is to apply non-mixture cure model to analyze survival of patients with colorectal cancer.
Materials and Methods: We studied 232 patients with colorectal cancer who were visited and treated at Taleghani Hospital Research Center for Gastroenterology and Liver Disease in Tehran. These patients were diagnosed from 1987 to 2012 and followed up until 2013. The Effect of age, gender, family history, body mass index and site of infection were studied. Kaplan-Meier and Non-Mixture cure Model were used for analzing data.
Results: The ten-year survival rate after diagnosis in the studied patients was 64 % .A total of 60 (25.8 %) deaths due to colorectal cancer were observed. The mean of age at the time of diagnosis was 51.6 years. Based on non-mixed cure model, the rangs of age was 45-65 years old and BMI were significant.
Conclusion: When the population is divided into two groups (susceptible and non- susceptible individuals), using Cox semi-parametric model is not appropriate. Therefore, we should use cure models.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
اطلاعات موجودي :
ماهنامه با شماره پیاپی 114 سال 1395