مطالعه تطبيقي سياست جنايي پليس‌هاي ايران و كانادا در قبال اطفال و نوجوانان در معرض خطر

Comparatives Study of criminal policy of Iranian and Canadian police for at risk children and adolescents

مقدمه: پايين‌آمدن سن بزهكاري يكي از دغدغه‌هاي مهم مقامات مسيول در حوزه امنيت اجتماعي است. بر اين اساس شناسايي عوامل خطر و پيش‌بيني تدابير حمايتي در قبال اطفال و نوجوانان در معرض خطر مورد توجه خاص اولياي امور جامعه و نيروهاي پليس قرار گرفته است. در اين تحقيق برآنيم ضمن مطالعه و تطبيق سياست جنايي پليس كانادا با ايران در قبال حمايت از اطفال و نوجوانان در معرض خطر، اقدامات پليس ايران را در اين خصوص بررسي نماييم. روش: اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، اسنادي است. پژوهش حاضر با استفاده از مطالعات تطبيقي از منابع كتابخانه‌اي، اينترنتي، مقالات، پژوهش‌هاي لاتين و فارسي و مطالعه اسناد بين‌المللي مرتبط با حقوق اطفال و نوجوانان انجام شده است. روش گردآوري اطلاعات، به-صورت فيش‌برداري و با بررسي اسناد بين‌المللي، قوانين موضوعه كشور كانادا و ايران مورد بحث و تحليل قرار گرفته است. يافته‌ها: در كشور كانادا ضمن تدوين قانون «عدالت كيفري جوانان»، ساختار جداگانه‌اي براي پليس نوجوانان پيش‌بيني شده است. همچنين رويكردهايي نظير اجراي برنامه مبارزه با مواد مخدر در مدارس (موسوم به D.A.R.E) و ايجاد افسر پليس مدرسه، به پليس در شناسايي اطفال و نوجوانان در معرض خطر كمك مي‌كند. در حقوق ايران به دليل تعارض مواد قانوني 31 و 285 قانون ‌آيين دادرسي كيفري و عدم اعطاي اختيار به پليس ويژه اطفال و نوجوانان، پليس ايران در قبال حمايت اطفال و نوجوانان در معرض خطر فاقد سياست جنايي مشخصي است. نتيجه‌گيري: در حقوق ايران به دليل ناهماهنگي بين مواد قانوني 31 و 285 قانون ‌آيين دادرسي كيفري و عدم اعطاي اختيار به پليس ويژه اطفال و نوجوانان، پليس ايران در قبال حمايت اطفال و نوجوانان در معرض خطر فاقد سياست جنايي مشخصي است.

Introduction: Decrease of delinquency age is one of the important concerns of authorities in the area of social security. Accordingly, identifying risk factors and anticipated support measures for at risk children and adolescents is taken into consideration specifically for public authorities and police forces. In this study we attempt to review the Iranian police actions besides studying comparing the criminal policy of Iranian and Canadian police for at risk children and adolescents. Method: This research in terms of purpose is applied and in terms of method is documentary. Current study carried out by using comparative studies procedures and in this regard has been used library resources, internet, articles, national and international researches, international documents related to the rights of children and adolescents. Finding: In Canada meanwhile legislation "Youth Criminal Justice", it is forecasted a separate structure for adolescents police. Also approaches such as anti-drug programs in schools (known as D.A.R.E) and established a school police officer, will help police to identify at risk children and adolescents. Iranian rights law due to conflict of laws 31 and 285 Criminal Procedure Law and lack of empowerment of specialized juvenile police; Iranian police has no specific criminal policy for supporting at risk children and young people. Conclusion: Iranian rights law due to conflict of laws 31 and 285 Criminal Procedure Law and lack of empowerment of specialized juvenile police; Iranian police has no specific criminal policy for supporting at risk children and young people.