ارزيابي و مقايسه اثر آموزش روش ارگونوميك جابجايي بيمار در كاركنان اتاق عمل با استفاده از دو ابزار "ارزيابي جابجايي بيمار" و " ارزيابي سريع تمام بدن"

مقدمه: افزايش آسيب‌هاي ناشي از جابجايي بيماران در پرستاران نشان مي‌دهد كه به‌كارگيري روش‌هاي آموزشي موجود در جابجايي بيماران، تاثير چنداني در اجراي صحيح روش نداشته است. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي و مقايسه اثر آموزش روش ارگونوميك جابجايي بيمار با استفاده از دو ابزار "ابزار ارزيابي جابجايي بيمار" و "ارزيابي سريع تمام بدن" در كاركنان اتاق عمل انجام شده است. روش كار: در اين مطالعه از نوع نيمه تجربي پيش و پس آزمون، به روش نمونه‌گيري در دسترس به 31 نفر از كاركنان پرستاري اتاق عمل بيمارستان آموزشي شهرستان مرودشت، در زمينه روش جابجايي بيمار از تخت به برانكارد و برعكس طبق اصول ارگونومي آموزش داده شد. اطلاعات لازم، قبل و بعد از آموزش، با استفاده از دو ابزار روا و پايا شامل "ابزار ارزيابي جابجايي بيمار" (Patient Transfer Assessment Instrument :PTAI) و "ارزيابي سريع تمام بدن"(Rapid Entire Body Assessment: REBA) جمع‌آوري گرديد. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار اس پي اس اس نسخه 19 انجام شد. يافته‌ها: در "ابزار ارزيابي جابجايي بيمار"، ميانگين نمرات شركت‌كننده‌ها قبل از مداخله 73/61 (سطح دو؛ نياز به اقدامات ارگونوميك) و بعد از مداخله 3/83 (مطلوب) به‌دست آمد. در ابزار "ارزيابي سريع تمام بدن" نيز ميانگين نمره شركت‌كننده‌ها قبل از مداخله 03/8 (خطر زياد؛ انجام اقدام ارگونوميك) و بعد از مداخله 64/2 (خطر كم) به‌دست آمد. بين نمره‌هاي حاصل از هر دو ابزار ارزيابي، قبل و بعد از مداخله همبستگي معني داري وجود نداشت (05/0 > P ). نتيجه گيري: آموزش در بهبود روش جابجايي بيمار توسط كاركنان اتاق عمل موثر بوده است. لذا آموزش مبتني بر اصول ارگونومي و ارزيابي مربوط به آن جهت ارتقاي مهارت‌هاي روش جابجايي بيماران و در نهايت كاهش آسيب‌هاي شغلي كاركنان پيشنهاد مي‌شود. واژگان كليدي: جابجايي بيمار، ابزار ارزيابي جابجايي بيمار، ابزار ارزيابي سريع تمام بدن، پرستار، اتاق عمل

Introduction: The high risk of injuries caused by patient transfer among nurses indicates the inappropriate implementation of patient handling techniques. The aim of this study was to assess and compare the impact of ergonomic patient transfer method training on the operating room staff performance using “Patient Transfer Assessment Instrument” and “Rapid Entire Body Assessment” questionnaires. Methods: In this pre- and post-quasi-experimental study, 31 operating room nursing personnel of Marvdasht Educational Hospital were selected based on convenience sampling. The sample was taught the patient transfer technique from bed to stretcher and the inverse method according to ergonomic principles. Data were collected using “Patient Transfer Assessment Instrument” and “Rapid Entire Body Assessment” questionnaires and was analyzed using SPSS 19. Results: Results showed that the mean scores in “Patient Transfer Assessment Instrument” were 61.739 (second level; need for ergonomic proceedings) before the intervention and 83.3 (desired level) after the intervention. In addition, the mean scores in “Rapid Entire Body Assessment” were 8.03 (high-risk level; need for ergonomic proceedings) before the intervention and 2.64 (low-risk level) after the intervention. Analysis showed no significant correlation between the two mean scores (P < 0.05). Conclusions: This study indicated that training was effective in enhancing the staffs’ patient transfer technique skills. Therefore, in order to improve patient transfer skills and reduce occupational injuries in hospitals, it is suggested to provide training programs based on ergonomic principles. Keywords: Patient Transfer, Patient Transfer Assessment Instrument, Rapid Entire Body Assessment, Nurse, Operating Room